Anexo:Cónsules del Bajo Imperio romano
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Las siguientes tablas listan los cónsules romanos del Bajo Imperio conocidos agrupados por siglos. Cada año se elegía a dos senadores para ocupar sendos puestos epónimos de cónsul ordinario y un número variable de cónsules sustitutos.[1] Se marca con NN[2] cuando se desconoce el nombre del consular y la repetición del cargo con números romanos a partir de la primera iteración.
Siglo III[editar]
Siglo IV[editar]
Siglo V[editar]
Siglo VI[editar]
A partir del año 566, el cargo de cónsul fue solo un título honorario de los emperadores orientales.[4] El consulado fue finalmente abolido por León VI el Sabio (r. 886-912) como parte de sus reformas de su Basilika.[5]
Véase también[editar]
Referencias[editar]
Notas[editar]
- ↑ Conocidos en latín como consules suffecti y abreviado en las tablas como suff.
- ↑ Abreviatura de non nominatus.
- ↑ a b c El praenomen "Flavio" se convirtió en un título honorífico a partir del siglo IV, lo que explica la súbita aparición de tantos individuos con dicho nombre.
- ↑ Gregorovius, Ferdinand (1894). George Bell, ed. History of the City of Rome in the Middle Ages, Vol. 1 (en inglés). Universidad de California. pp. 335-336.
- ↑ Riedel, Meredith L. D. (2018). Leo VI and the Transformation of Byzantine Christian Identity: Writings of an Unexpected Emperor. Cambridge University Press. pp. 99-100. ISBN 9781107053076.
Bibliografía[editar]
Fuentes primarias[editar]
- Baiterus, Georgius (1837). «Consulares Triumphalesque Romanorum ad Fidem Optimorum Auctorum». En von Orelli, Johann Caspar, ed. M. Tullii Ciceronis opera quae supersunt omnia, ac deperditorum (en latin) VIII. Turici: Typis Orelli, Fuesslini et Sociorum.
- Hooke, N. (1823). «The Capitoline Marbles; or, Consular Calendars: an Ancient Monument». The Roman History from the Building of Rome to the Ruin of the Commonwealth Illustrated with Maps VI (new edición). London: C & J Rivington, etc. pp. 369-484.
- Mommsen, Theodor; Pearse, Roger, eds. (2006) [1892]. «Part 8: List (fasti) of the consuls to 354 AD». Cronógrafo del 354. The Tertullian Project.
- Sigonii, Caroli (MDLVI). Fasti Consulares ac Triumphi Acti a Romulo Rege usque ad Ti. Caesarem. Eisusdem in Fastos et Triumphos, Id Est in Universam Romanam Historiam Commentarius (en latin). Venetiis: Apud Paulum Manutium, Aldi F.
- Sigonii, Caroli (MDCIX). Fasti Consulares ac Triumphi Acti a Romulo Rege usque ad Ti. Caesarem. Eisusdem in Fastos et Triumphos, Id Est in Universam Romanam Historiam Commentarius (en latin). Hanoviae: Apud Claudium Marnium & heredes Ioan. Aubrii.
Fuentes secundarias[editar]
- Alföldy, Géza (1977). Konsulat und Senatorenstand unter den Antoninen (en alemán). Bonn: Habelt Verlag.
- Bagnall, Roger S.; Cameron, Alan; Schwartz, Seth R.; Worp, Klaas A. (1987). Consuls of the later Roman Empire. Philological Monographs #36. American Philological Association.
- Broughton, Thomas Robert Shannon; Patterson, Marcia L. (Collaborator). The magistrates of the Roman republic. Philological Monograph No. 15. American Philological Association.
- Camodeca, Giuseppe (1986). «I consoli des 55-56 e un nuovo collega di seneca nel consolato: P. Cornelius Dolabella (TP.75 [=1401 +135)*». Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik (en italiano) 63: 201-215.
- Camodeca, Giuseppe (1991). «Novità sui fasti consolari dalle tavolette cerate della Campania». Epigrafia. Actes du Colloque international d’epigraphie latine en mémoire de Attilio Degrassi etc. Collection de l’ecole française de Rome 143 (en italiano). Rome. pp. 45-74.
- Degrassi, Attilio (1952). I fasti consolari dell'impero romano dal 30 avanti Cristo al 613 dopo Cristo (en italiano). Roma.
- Eck, Werner (1975). «Ergänzungen zu den Fasti Consulares des 1. und 2. Jh.n.Chr.». Historia (en alemán) 24: 324-344.
- Gallivan, Paul A. (1974). «Some Comments on the Fasti for the Reign of Nero». Classical Quarterly. New Series 24 (2): 290-311. doi:10.1017/S0009838800032821.
- Gallivan, Paul A. (1978). «The Fasti for the Reign of Claudius». Classical Quarterly 28 (2): 407-426. doi:10.1017/S0009838800034959.
- Ginsburg, Judith R. (1981). «Nero’s Consular Policy». American Journal of Ancient History 6 (1): 51-68.
- Klein, Joseph (1881). Fasti consulares inde a Caesaris nece usque ad imperium Diocletiani (en latin). Lipsiae: In Aedibus B.G. Teubneri.
- Leunissen, Paul (1989). Konsuln und Konsulare in der Zeit von Commodus bis Severus Alexander (en alemán). Amsterdam: Verlag Gieben.
- Martindale, J.R.; Jones, A.H.M.; Morris, J. (1971). «Fasti Consulares (260-400)». Prosopography of the Later Roman Empire I. pp. 1041-1045.
- Martindale, J.R. (1980). «Fasti Consulares (395-527)». Prosopography of the Later Roman Empire II. pp. 1242-1245.
- Martindale, J.R. (1992). «Fasti Consulares (527-541)». Prosopography of the Later Roman Empire III. p. 1457.
- Menen, Inge (2011). Power and status in the Roman Empire, AD 193-284 (en inglés). Brill. ISBN 9789004203594.
- Smith, William; Anthon, Charles, eds. (1886). «Fasti Consulares». A dictionary of Greek and Roman antiquities (Third American Carefully Revised edición). New York: Harper & Brothers, Publishers. pp. 1075-1092.
Enlaces externos[editar]
- Ross, Kelley L. (2013). «Consuls of Roman Empire» (en inglés). Consultado el 15 de marzo de 2015.