Usuario:TR/Notas

Józef Gosławski - traducción

Józef Gosławski (nació en 24 de abril de 1908 en Polanówka, murió en 23 de enero de 1963 en Varsovia) - escultor y medallista polaco. Autor de monedas (por ejemplo 5 zł con pescador, 10 zł con Nicolás Copérnico), monumentos (por ejemplo el monumento a Frédéric Chopin en Żelazowa Wola, Adam Mickiewicz en Gorzów Wielkopolski) y medallas (por ejemplo Año 1939, Bolesław Chrobry, 1000º aniversario de Bautismo de Polonia). En sus obras se ve la influencia de cubismo, las concepción de Stanisław Szukalski, sociedad artistico Polaca Arte Empleada (polaco: Polska Sztuka Stosowana) y tambien arte antiguo y arte renacentista.

Gran parte de su obra (ante todo de período de entreguerras) no sobrevivía. Sobrevivientes obras estan principalmente en colecciónes privadas, así como en museos y instituciónes de cultura en Polonia y en todo el mundo. Józef Gosławski era galardonado de numerosos concursos artísticos. Tomía parte en muchos exhibiciones individuales i colectivas. En su vida tenía relaciónes con, entre otras, Wąwolnica​, Kazimierz Dolny​​, Cracovia, Varsovia​, Roma y Poznań​. Ocupía puestos directivos en Distrito de Poznań i Principal Dirección de Polaco Asociación de Artistas Plásticas (polaco: Polski Związek Artystów Plastyków). Decorado con entre otros de Plata Cruz de Mérito.

Biografía

Familia y infancia

Józef Gosławski nació 24 de abril de 1908 en Polanówka, cerca de Lublin​. Su padre era Antoni Gosławski (trabajaba como herrero) y su madre era Stefania Łuszczyńska. Pariente de la familia era Maurycy Gosławski - poeta, participante de Guerra Ruso-Turca y Levantamiento de Noviembre​. Józef Gosławski fue bautizado en la iglesia de San Florian y Santa Ursula en Wilków​. Su infancia pasaba en Wąwolnica, con cuatro hermanos​: Zygmunt (1898-1976), Anna (1903-1986), Aleksandra (1913-1990) y Stanisław (1918-2008), quien despues tambien fue el escultor y creador numeros obras de artesanía​.

Años 1920 y 1930

En 1923, despues de final de escuela primaria en Wąwolnica, Józef Gosławski aprobaba un examen de Academia de Bellas Artes de Cracovia, pero no fue admitado por causa de su demasiado joven edad​. En aquel tiempo empezaba aprendizaje en seminario por maestros (profesores), pero despues un mes renunciaba. Tomaba una decisión sobre carrera artistica y escogíya de escuela de Jan Koszczyc Witkiewicz en Kazimierz Dolny (polaco: Szkoła Rzemiosł Budowlanych)​. En aquel tiempo trabajaba con un comerciante y en establecimiento de talla de madera en Nałęczów​. En 1927 empezaba aprendizaje en Państwowa Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego (PSSZiPA), donde su profesor fue, entre otras, Henryk Uziembło​. En la escuela conocía a Witold Chomicz, quien fue su buen amigo en proximos años​. En quel tiempo vivía en internado de Compañía de Jesús y trabajaba ocasional en fábrica de muebles​.

Muy importante año por desarollo artistico de Józef Gosławski era año 1929. Entonces terminaba primero y segundo curso en PSSZiPA y tomaba un parte en primera exposición collectiva de escultura​​. En mismo año joven artista se ponía en temporal contacto con grupo de Stanisław Szukalski, que fue en oposición contra profesores de Academia de Bellas Artes en Cracovia​. Por fin no quedía el miembro de Szczep Rogate Serce, aunque en proximas períodos las ideas atristicas de Szukalski inspiraba el en su creación​. En contra de las lemas de Szukalski, continuaba el aprendizaje en Escuela (PSSZiPA) en Especial Facultad de Escultura (polaco: Wydział Specjalny Rzeźby). Terminaba su en 1932 con muy bien resultados. Luego empezaba aprendizaje en Academia de Bellas Artes en Cracovia, en el estudio de profesor Xawery Dunikowski​. Despues un semestre fue expulsado por causa de probelomas con matrícula​. En mismo año tomaba parte en Internacional Exposición de Caricatura en Viena (en Künstlerhaus), donde sus dos esculturas fueron distinguían - Piłsudski i Kasztanka y Dunikowski​.

En 1933 celebraba su primera exposición individual. Fue organizada en Palacio del Arte (polaco: Pałac Sztuki) en Cracovia. Fue inaugurada por Ludwik Solski​. Durante de vernissage Dunikowski proponía a Gosławski oportunidad de vuelto a la Academia, pero Gosławski no aprovechaba este ocasión​. En octubre de mismo año matriculaba a Academia de Bellas Artes de Varsovia y fue admitado a segundo año de curso, sin examenes​. Estudiaba en el estudio de profesor Tadeusz Breyer​. Lo ha conseguido ganar un beca para salida a Italia, gracias a trabajadores de Cancillería Civila de Presidente de República de Polonia - Stefan Głuchowski y Jan Sampolski​.

En 24 de febrero de 1935 Józef Gosławski salía a Roma para empezar estudios en Reale Accademia di Belle Arti e Liceo Artistico​. Aquel realizaba una obra de arcilla fue valorada tan bueno, que tenía que solamente completar los conocimientos teoreticos. En quel tiempo se encontraba en estudio de profesor Angelo Zanelli​. En aquel tiempo conocía otras representantes de polaco artistico sociedad en Roma - por ejemplo Wiktor Mazurowski, Michał Paszyn, Jan Dzieślewski y Krystyna Dąbrowska​. Cuando en 1936 fue establecida Polaca Organisación de Artistas Plásticas "Capitolio" Józef Gosławski se hacía vicepresidente de grupo​. En mismo año enseñaba sus obras en exposición este organisación en Roma​.

En proximo año artista aprobaba un examen de idioma italiano y en junio obtenía un diploma de Real Academia de Bellas Artes​. Gosławski quedía en Italia, donde viajaba, estudiaba arte antiguo y renacimiento y desarollaba conocimiento con Antoni Madeyski, Krystyna Dąbrowska, Józef y Łucja Oźmin y Lech i Helena Grześkiewicz​. Creaba siguientes obras; tomaba parte en proxima exposición de escultura en Roma​. En 19 de julio de 1939 volvía a Polonia​, por que desde 1 de septiembre tenía obtener puesto de conservador en Castillo Real de Varsovia​. Su patrimonio de estancia en Italia desaparecía durante de transporte​. De acuerdo con diversos relatos, parte de obras (por ejemplo El Busto de Piłsudski), podía ir a parar a Castillo del Catajo en norte parte de Italia​. Informaciónes sobre sus fueron verificado y son equivocados. Suerte de estos obras no es conocido.

Inicio de trabajo en Castillo fue imposible en relación con estallido de Segunda Guerra Mundial​. En septiembre, de acuerdo con orden de coronel Roman Umiastowski, salía a Varsovia y iba a rumbo a Zaleszczyki​. Fue a Nieśwież a su hermana Anna Ellert​. En aquel tiempo enseñaba a arte de dibujo en locala escuela, ocupada por las monjas​.

Años 1940

En enero de 1940 Józef Gosławski, con su hermana, venía a Wąwolnica, donde pasaba el tiempo de ocupación aleman​. No podía hacer en servicio militar, por causa del astigmatismo, pero colaboraba con movimiento de resistencia​. Durante de guerra se mantenía por producción de objetos artisticos​. Tambien empezaba la educacción artistico de su mas joven hermano y enseñaba Stanisław​. Empezaba diseñar las medallas - en aquel tiempo creada, entre otras, las medallas sobre tema de martirologio​. En 1943, durante de trabajo por crear una de ellas​, tenía un revisión de Schutzstaffel, pero en el ultimo momento, la obra fue ocultada​.

Desupes de la guerra Józef Gosławski venía a Kazimierz Dolny, donde por propia iniciativa empezaba trabajado para restauración casa de vecindad de San Nicolás (polaco: Kamienica pod Świętym Mikołajem)​. Luego supervisión de restauración fue tomado por Ministerio de Cultura, que fue representado por Jan Zachwatowicz, quien fue conservador de voivodato en aquel tiempo​. En este trabajo Józef Gosławski tenía sus ayudantes - su hermano Stanisław y, desde año 1948, su mujer, Wanda​. En aquel tiempo artista realizaba el ciclo de dibujos​ y unas acuarelas​.

En año 1947 Józef Gosławski obtenía el empleo como subprofesor en Estatal Escuela Superior de Artes Plásticas (polaco: Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, PWSSP) en Poznań - se hacía el jefe de la Cátedra de Escultura en Metal (polaco: Katedra Rzeźby w Metalu)​. Allí conocía una estudianta de PWSSP, Wanda Mankin, quien fue su mujer desde 25 de septiembre de 1948​​. Despues de la boda Gosławscy vivían en casa en la Promienista Calle y sus estudio fue en la Calle de Szamarzewski​. En 5 de agosto de 1949 nació sus primera hija - Bożena Stefania​. En año 1948 Gosławski obtenía su primero tan grande pedido despues de la guerra - realización del esgrafiado y seis figuras de los santos para la Catedra en Lublin​.

Años 1950 y 1960

Al principio de años 1950 en entonces Polonia órganos del poder empezaban implementación de rrealismo socialista, especialmente en la didáctica​. Superiores escuelas artisticas fueron reorganizados. Entonces, Gosławski, quien antes de guerra tenía el contacto con, entre otras, grupo de Stanisław Szukalski y sociedades artisticas en Roma, fue despedido desde PWSSP​.

En relación con estos eventos la situación económica de la familia empeoraba​. Además el trabajo artistico en entonces estudio fue dificil, por causa de pequeña superficie y mal iluminación​. A pesar de eso, en años 1950 Józef Gosławski creaba los mas importantes obras monumentales. En primer lugar tomía parte en el concurso por realización decoración artistico en Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa, en Varsovia​. Como resultado de decisión, obtenía orden a realición alegoriado representación de Música - realizaba el en 1952​. En trabajo tenía la ayuda de su mujer​ y su hermano​. Gracias de su trabajo obtenía Plata Cruz de Mérito (polaco: Srebrny Krzyż Zasługi)​ (1952)​. En mismo año artista empezaba trabajo con el monumento de victimos de alemán campo investigado-criminal en Żabikowo​. En 1955 creaba el modelo de monumento de Chopin (que ultimamente desde 1969 esta en Żelazowa Wola​) y en 1956 realizaba el monumento a Mickiewicz para Gorzów Wielkopolski​.

En 1952 Józef Gosławski fue escogía a puesto de director de Distrito de Poznań de Polaco Asociación de Artistas Plásticas (polaco: Polski Związek Artystów Plastyków). Estaba el director por dos mandatos​. 23 października 1952 nació la segunda hija de Józef i Wanda - Maria Anna​. En 8 febrero de 1955, despues el solicitud de Ministro de Cultura y Arte, el escultore fue decorado con Medalla de 10º aniversario de Polonia Popular​ (este condecoracion fue diseñado por Józef Gosławski en 1954​). En 1956 Józef Gosławski con su familia se mudaba a Varsovia, a Saska Kępa, donde estaba casas con estudios para escultores. En su vecindad vivían otras artistas: Józef Trenarowski, Adam Roman, Kazimierz Bieńkowski, Eugeniusz Żarkowski, Tadeusz Świerczek y Adam Procki​. En aquel tiempo Gosławski tenía parte en muchas exposiciones, por ejemplo en Circolo artistico en Catania (1959), y en concursos artisticos, por ejemplo: Internacional Concurso para monumento en Auschwitz-Birkenau (1957), Concurso para Monumento a Héroes de Varsovia (1º etapo - 1958, 2º - 1959) y en concurso para monedas - 2, 5 y 10 złoty (1958)​. Tambien tomía parte en exposicion individual en Budapest (1960)​.

En 1958, en el marco de intercambio organizado por Polaco Asociación de Artistas Plásticas, viajaba a Unión Soviética, donde visitaba, entre otras, Moscú, Leningrado, Zagorsk y Yalta​​. En 1961 Józef Gosławski fue escogía a puesto de director de Sección de Escultura de Principal Dirección de Polaco Asociación de Artistas Plásticas​. En 12 de octubre de 1962 obtenía el premio de Ministro de Defensa​. Murió de repente en 23 de enero de 1963 en Varsovia​. Su tumba esta en Cementerio Powązki.

Creación

Józef Gosławski pozostawił po sobie liczne realizacje w zakresie rzeźby pomnikowej i portretowej, medalierstwa, karykatury, jak również konserwacji i rysunku[22]. Jego wczesne prace, w większości niezachowane lub zaginione, wykazują wpływy kubizmu (Karykatura własna artysty – ok. 1932-1933), idei Szukalskiego (Projekt pomnika Władysława Orkana – ok. 1929), a także form bliskich koncepcji artystów z kręgu Polskiej Sztuki Stosowanej (np. Projekt ołtarza ze św. Franciszkiem – 1932)[31]. Pobyt i studia we Włoszech oraz bezpośrednie zetknięcie się artysty z tamtejszą sztuką dodatkowo wpłynęły na zmianę widzenia artystycznego – świadczą o tym m.in. portrety Sycylijczyka, Marii Maro i Roberta (wszystkie wykonane w 1937)[31]. Wpływ antyku i włoskiego odrodzenia zauważalny jest również pierwszych pracach plakietach powstałych w Rzymie[32]. Pełną analizę przedwojennej twórczości Józefa Gosławskiego uniemożliwiają luki w dokumentacji[33], szczególnie dorobku z okresu studiów włoskich, który zaginął podczas transportu do Polski w sierpniu 1939 roku[8][14].

Warunki okupacji niemieckiej skłoniły artystę do zainteresowania się rękodzielnictwem oraz małymi formami rzeźbiarskimi[22]. Powstałe wówczas medale w przeważającej części poświęcone zostały martyrologii narodu polskiego[34]. Twórczość medalierską kontynuował także po wojnie[22]. Na stałe wprowadził do tej dziedziny nowe koncepcje, szczególnie w odniesieniu do formy i kształtu[22]. Stał się łącznikiem między pokoleniem Konstantego Laszczki i Józefa Aumillera a medalierami późniejszego okresu[22].

Kontynuował także twórczość w zakresie rzeźby monumentalnej – zrealizował m.in. pomnik Nigdy wojny w Żabikowie (1956), pomnik Mickiewicza w Gorzowie Wielkopolskim (1956), model pomnika Chopina (1955)[31] (który stanął w Żelazowej Woli już po śmierci artysty[23]) oraz Ołtarz Przemienienia Pańskiego (1960)[31].

Dorobek twórczy Józefa Gosławskiego wykazuje wpływy wielu stylów i koncepcji artystycznych, wywodzących się z różnych kultur i epok, przez co nie zamyka się w jednorodnej formule[22]. W jego pracach widoczne jest również zróżnicowanie formy, materiałów i skali[22]. Zasadniczym spoiwem jego sztuki jest jednak przeważający w niej temat, czyli osoba ludzka przedstawiona zarówno jako postać heroiczna, jak i podczas codziennej egzystencji[22].

Esculturas

Wczesna twórczość rzeźbiarska Józefa Gosławskiego to okres, w którym artysta wielokrotnie nawiązywał do wypracowanych już koncepcji twórczych. Wyraźne są tu wpływy m.in. formistów (Portret Witolda Chomicza – 1927-1928), Xawerego Dunikowskiego (Nagrobek Janiny Gałowej z Rogalskich na Cmentarzu Rakowickim – 1932) i Jana Szczepkowskiego (Projekt ołtarza ze św. Franciszkiem – 1932)[31][30]. Z kolei wpływ Stacha z Warty dał o sobie znać m.in. w Karykaturze Józefa Piłsudskiego i Kasztanki (ok. 1932)[13]. Cała seria karykatur rzeźbiarskich wykonanych przez Józefa Gosławskiego pokazuje też ewolucję jego rozwoju artystycznego – dopatrywać się w nich można również inspiracji twórczością Augusta Zamoyskiego i stylistyką art déco[33]. W przedwojennych dziełach artysty czerpał również z dorobku sztuki Starożytnego Egiptu, co związane jest m.in. z popularnością tego kierunku w ówczesnej Europie oraz z pobytem twórcy we Włoszech podczas wojny włosko-abisyńskiej[11]. Jednak w całej twórczości przedwojennej Józefa Gosławskiego dominowały głównie wpływy Dunikowskiego i Szukalskiego[35]. Słabo zachowana dokumentacja oraz zawirowania wojenne wpłynęły na trudności w tworzeniu opracowań dotyczących dokonań artysty z tego okresu[30] – żaden katalog nie potwierdza np. informacji o możliwym współudziale Józefa Gosławskiego przy tworzeniu ze Stanisławem Kazimierzem Ostrowskim Pomnika Grunwaldzkiego na Wystawę Światową w Nowym Jorku w 1939, o czym wspomina jedynie Krzysztof Głuchowski[36].

Po wojnie artysta zwrócił się ku formom monumentalnym realizując grupę Muzyka (1952) na warszawskim MDM-ie[21] i pomniki: Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli (1955)[37], Adama Mickiewicza w Gorzowie Wielkopolskim[38] (1956) oraz Nigdy wojny (1956) poświęcony pamięci ofiar obozu w Żabikowie pod Poznaniem[31]. Tworzył również portrety (m.in. Portret córki Bożenki – 1953 oraz Portret bratanka Janusza – 1958)[31]. W 1961 wykonał prawdopodobnie jedyny istniejący pełnopostaciowy pomnik Cypriana Kamila Norwida[39]. W związku z organizowanymi w latach 50. i 60. konkursami rzeźbiarskimi Gosławski stworzył też wiele projektów, które nie zostały dotychczas zrealizowane, m.in. Pomnika Bohaterów Warszawy (1958/1959), Pomnika Żołnierzy I Armii WP (1959), Płonące getto (1962) oraz Pomnika Bolesława Prusa (1962)[31]. Równolegle powstawały dzieła o tematyce sakralnej – np. Krucyfiks[40] (1943), postacie świętych dla katedry w Lublinie (1947-1948), czy też Ołtarz Przemienienia Pańskiego[41][42] dla Masłowa pod Kielcami (1960)[31]. Dla kościoła w Masłowie, podobnie jak dla kościoła św. Jana Kantego w Poznaniu, wykonał stacje drogi krzyżowej[43]. Spośród licznych projektów wykonywanych przez Józefa Gosławskiego zrealizowany został zespół płaskorzeźb z herbami polskich miast dla moskiewskiego hotelu Warszawa (1961)[30][44].

Medallas y placas

Dorobek medalierski Józefa Gosławskiego składa się z kilkudziesięciu dzieł[45]. Najprawdopodobniej jednym z ważniejszych czynników, które skłoniły rzeźbiarza ku tej dziedzinie twórczości była znajomość z Włodzimierzem Głuchowskim[46]: „

Zainteresowanie medalierstwem rozbudził w Józwie właśnie mój wuj Włodzimierz Głuchowski zapalony numizmatyk, z którym zaprzyjaźnili się jeszcze przed wojną. Wtedy powstały, między innymi, dwie wspaniałe plakiety-portrety: Marszałka Piłsudskiego, i robiona na zamówienie, papieża Piusa XII. Odwiedzali się jak tylko mogli i dyskutowali, które wydarzenia czy rocznice Józwa powinien uwiecznić w metalu. ” — Krzysztof Głuchowski: Śladami pradziadów.

Pierwsze prace powstały jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, w czasie pobytu artysty we Włoszech[32]. Były to m.in. trzy plakiety z 1939 o tematyce religijnej – Ucieczka do Egiptu, Wskrzeszenie córki Jaira oraz Zwiastowanie – widoczne są w nich wyraźne wpływy antyczne, renesansowe, a także pewne koncepcje stosowane przez Antoniego Madeyskiego[32]. Jeszcze wcześniej, bo w 1935, także w Rzymie, powstała plakieta z popiersiem Józefa Piłsudskiego[34]. Z punktu widzenia twórczości medalierskiej sam pobyt w Wiecznym Mieście zaowocował również istotną znajomością – z Jerzym Wankiewiczem, odlewnikiem, z którym artysta w przyszłości miał wielokrotnie współpracować[32].

Pierwsze medale powstały już podczas okupacji – były to m.in.: Rok 1939 (1939), Bolesław Chrobry (1940) i Majdanek (1944)[32]. Powstające wówczas dzieła, w przeważającej mierze o tematyce martyrologicznej wyrażały protest przeciwko wojnie i towarzyszącym jej okrucieństwom[32]. Po zakończeniu działań zbrojnych artysta kontynuował twórczość medalierską, w której zdecydował się na upamiętnienie żołnierzy polskich, walczących zarówno w wojnie obronnej (m.in. Westerplatte I – 1949 i Westerplatte II – 1954), jak i Ludowym Wojsku Polskim (Lenino I – 1949) oraz Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie (Monte Cassino – 1949)[34]. Wiele medali poświęconych zostało ofiarom zbrodni niemieckich w Polsce, a także wojny jako takiej (m.in. Radogoszcz oskarża faszyzm niemiecki – 1949, Męczennikom obozów koncentracyjnych XX wieku – 1961, Hańba mordercom kobiet i dzieci – 1961, oraz Nigdy wojny – 1963)[34]. Liczne prace są wyrazem pamięci i uznania dla znanych Polaków – do tej grupy medali należą np. Fryderykowi Chopinowi w setną trzydziestą dziewiątą rocznicę urodzin. Geniuszowi muzyki polskiej w setną rocznicę zgonu, Juliuszowi Słowackiemu w setną rocznicę zgonu oraz Adamowi Mickiewiczowi w sto pięćdziesiątą rocznicę urodzin (wszystkie trzy z 1949)[34]. Innymi tematami podejmowanymi przez artystę były rocznice wydarzeń historycznych (m.in. Grunwald 1410-1960 – 1960 oraz 1000-lecie Chrztu Polski – 1966) i polskie miasta (m.in. 500-lecie powrotu Gdańska do Polski[47] – 1954 oraz Lidzbark Warmiński – miasto mężów znakomitych – 1958)[34]. W twórczości Józefa Gosławskiego pojawiła się również tematyka sportowa – np. plakiety Dyskobol i Tenisistka (obie z 1950)[34].

Większość powstających dzieł była doceniana jeszcze za życia artysty, o czym świadczą liczne zakupy do muzeów krajowych (m.in. Warszawa, Wrocław, Kraków, Lublin, Toruń) i zagranicznych (m.in. Praga, Ateny, Budapeszt, Rzym, Watykan, Paryż, Haga, Moskwa, Sankt Petersburg)[22]. Zdarzały się jednak przypadki, gdy wpływ decydentów politycznych na kierunki rozwoju kultury prezentowanej szerokiemu gronu odbiorców był dla twórcy niekorzystny[48]: „

Muzeum Narodowe w Krakowie już zakupiło cztery medale, natomiast Muzeum Narodowe w Warszawie mimo entuzjazmowania się przez Dyr. Lorentza, Kust. Jodkowskiego, Kust. Szemiothową i innych odmówiło zakupu. Stało się to na skutek interwencji warszawskich kacyków. Mimo zaskoczenia sprawa ta jest do przeżycia, jest tylko żywym przykładem jacy ludzie decydują w tworzeniu naszej kultury. [...] W Warszawie dowiedziałem się, dlaczego komisja odmówiła zakupu moich medali. Zdziwi Cię to, ale jest to prawda, co Ci napiszę. Delegat Ministerstwa Kultury i Sztuki mgr ... nie zgodził się mówiąc: "Gosławski jeszcze nie umarł, aby kupować jego prace". ” — list Józefa Gosławskiego do Witolda Chomicza z 18 grudnia 1949 roku

Charakterystyczne dla medali Józefa Gosławskiego jest poświęcenie szczególnej uwagi liternictwu, widoczne np. w dziele Hańba mordercom kobiet i dzieci, gdzie wyrazy HAŃBA zostały ułożone w kształcie krzyża[32]. Z kolei zastosowanie odmiennych od powszechnie dominujących kompozycji wpisanych w okrąg uczyniło Gosławskiego prekursorem odejścia od klasycznej formy i kształtu medalu[32][45] (np. Kołobrzeg 1945-1955 z 1955 roku)[34]. Wykorzystywane przez niego rozwiązania wpłynęły na dalszy rozwój polskiego medalierstwa[32]. Jego rolę w tym zakresie jednoznacznie oceniał także dr Adam Więcek[49]: „

Odmiennie rozwijała się twórczość Józefa Gosławskiego (1908-1963), nadzwyczaj oryginalnego i uzdolnionego medaliera. [...] Gosławski dokonał w powojennym medalierstwie polskim istnego przewrotu. Jako jeden z pierwszych zerwał on w sposób radykalny z tradycyjną formą oraz kształtem medalu klasycznego. Jego dzieła wyróżniają się rzeźbiarską fakturą oraz próbą syntetycznego ujmowania tematów. [...] Gosławski jest klasą dla siebie. Jego sztuka – wstrząsająca, dramatyczna, ale jakże prawdziwa – była na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych czymś zupełnie nowym, zapowiedzią zbliżających się nieuchronnie zmian. ” — Adam Więcek: Dzieje sztuki medalierskiej w Polsce.

Monedas

Concurso de Banco Nacional de Polonia en 1957-1958

Twórczość Józefa Gosławskiego w zakresie monet związana jest głównie z ogłoszonym w listopadzie 1957 roku przez NBP konkursem[50]. Jak głosiła broszura z jego warunkami, w związku z trwałością materiału monety miały stać się w przyszłości świadectwem historycznym i artystycznym, zatem: „

[...] monety emitowane w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej powinny stanowić dzieło sztuki o wysokiej wartości artystycznej. ” — broszura z warunkami konkursu[50]

Rozstrzygnięcie z marca 1958 roku było wyraźnym sukcesem Józefa Gosławskiego[50]. Za monetę 10 zł z Mieszkiem i Dobrawą uzyskał pierwszą nagrodę – zdecydowano o wybiciu jej jako srebrnej monety milenijnej (100 zł) w związku z nadchodzącymi uroczystościami Tysiąclecia Państwa Polskiego[50]. Moneta 2 zł (Kogutki) przyniosła z kolei drugą nagrodę[50]. Ponadto Gosławskiemu przyznano łącznie cztery wyróżnienia za monety: 10 zł (Mikołaj Kopernik), 5 zł (Rybak), 5 zł (Statek Waryński) oraz 2 zł (Łoś)[50]. Po wybiciu monet próbnych podjęto decyzję o emisji 5 zł z rybakiem oraz 10 zł z Kopernikiem jako monet obiegowych[50]. Z kolei monety z Łosiem i Kogutkami nie zostały wybite nawet w wersji próbnej[51].

Moneta Mieszko i Dąbrówka (100 zł) stała się jedną z najdroższych monet okresu PRL[52], a w latach 70. w konkursie Biuletynu Numizmatycznego zyskała miano Najpiękniejszej Monety Polskiej[45]. Pożądane przez kolekcjonerów są także rzadkie odmiany Rybaka (5zł) – ze słoneczkiem (przebicie stemplem) i bałwankiem (inna ósemka w dacie 1958)[52]. Wyjątkową monetą jest również 10 zł z wizerunkiem Kazimierza Wielkiego, bita jako moneta próbna w 1964, gdyż w związku z przyjętym założeniem na awersie miał znaleźć się wizerunek orła białego z czasów panowania ostatniego władcy piastowskiego – tym samym stała się ona jedyną monetą wybitą w PRL, na której znalazł się orzeł w koronie[53].

Obiegowe

tabela

Próbne

tabela

Otras obras

Poza twórczością typową rzeźbiarską i medalierską Józef Gosławski wykonał także szereg innych dzieł. Były to głównie rysunki i akwarele (m.in. z Kazimierza Dolnego[8] oraz z podróży do ZSRR w 1958[43]). W latach 50. i na początku 60. powstał również zestaw zabawek choinkowych[69].

W czasie pobytu w Wąwolnicy w latach okupacji wraz z bratem Stanisławem wykonali narzędzia, za pomocą których prace z zakresu rzemiosła artystycznego[15]: „

Po wykonaniu dłut brat mój Józef zaczął projektować przedmioty przemysłu artystycznego. Były to różnego rodzaju talerze, patery, kasetki, papierośnice, kałamarze. Wszystkie [...] były wykonane z dużym smakiem, żeby jako tako żyć ” — Wspomnienia Stanisława Gosławskiego

Z tego okresu pochodzą także drewniane figurki wojów słowiańskich (1943) oraz odlana w brązie Plakieta z Matką Boską Częstochowską (1944)[25]. Z kolei po wojnie Józef Gosławski projektował liczne odznaczenia, m.in.: Odznakę Nagrody Państwowej (1951), Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954), Odznakę Wzorowego Żołnierza (po 1958), Medal za Ofiarność i Odwagę (1960)[70] oraz Odznakę absolwenta Akademii Medycznej w Warszawie (1962)[25]. Równolegle powstawały medalioniki, m.in. z żoną Wandą (1949), Adamem Mickiewiczem (1955) i Fryderykiem Chopinem (1955)[25]. Artysta wykonywał także dzieła z zakresu rzeźby ceramicznej, jak np. Madonnę z Dzieciątkiem[71] z 1960, czy też karykaturę ubogiego malarza – Cołaska z 1962[25]. W zrealizowanych przez niego popiersiach wystawienniczych do ekspozycji biżuterii dla Jablonexu[71] z 1961 widoczne są podobne tendencje stylistyczne, jakie spotyka się w dziełach Józefa Trenarowskiego, a także Haliny Chrostowskiej[72].

​ ​ ​

Participación en los concursos artísticos

Año	El tema del concurso	Las notas
1936	El busto de Józef Piłsudski	El primero premio; la escultura fue realizada en 1938-1939; ahora en la colección de Museo en el Museo Nacional de Varsovia
1946/47	El escudo del estado	El segundo premio
1951	Las esculturas para Plaza de la Constitución en Varsovia	La escultura Música esta sobre de tejado de edificio en la calle Koszykowa 34/50
1951	Konkurs na odznakę GKKF​	I nagroda
1951	Konkurs na odznakę nagrody państwowej	I nagroda
1953	Konkurs na pomnik partyzantów w Lublinie	Miejsce przechowywania projektu nieznane
1953	Konkurs na Łuk Triumfalny w Lublinie	Miejsce przechowywania projektu nieznane
1953	Konkurs na medal z okazji 500-lecia powrotu Gdańska do Polski	Medal w zbiorach Muzeum w Lublinie (N/440, N/441), Muzeum Narodowego w Poznaniu (E 6376, E 6377, E 10009), Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu (MP 145, 8106, MP 9202), Zamku Królewskiego w Warszawie – kolekcja Kuryłowicza (-4817/602), Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (G 2260, G 6390, G 6484) oraz w zbiorach prywatnych
1955	Konkurs na pomnik Adama Mickiewicza w Poznaniu	Projekt pomnika w zbiorach prywatnych
1957	Międzynarodowy konkurs na pomnik w Oświęcimiu-Brzezince	Miejsce przechowywania projektu nieznane
1958	Konkurs na monety	10 zł – I nagroda za projekt Mieszko i Dąbrówka (moneta wyemitowana jako srebrne 100 zł w 1966) 10 zł – wyróżnienie za projekt Mikołaj Kopernik (moneta weszła do obiegu w 1959) 5 zł – wyróżnienia: projekt Statek Waryński oraz Rybak (moneta weszła do obiegu w 1958) 2 zł – dwie II nagrody: projekt Kogutki i projekt rewersu z orłem; wyróżnienie za projekt Łoś
1958	I etap konkursu na pomnik Bohaterów Warszawy	Miejsce przechowywania pierwszego projektu nieznane; drugi w zbiorach MHW (22176)
1958	Konkurs na medal XV-lecia Ludowego Wojska Polskiego	I, II i III nagroda
1959	II etap konkursu na pomnik Bohaterów Warszawy	I nagroda (jedna z sześciu); projekt powstał we współpracy z Wandą i Stanisławem Gosławskim, obecnie w zbiorach MHW (22178)
1959/1960	Konkurs na pomnik 1 Armii WP	Projekt powstał we współpracy z Wandą i Stanisławem Gosławskim. Miejsce przechowywania projektu nieznane
1961	Konkurs na pomnik Juliusza Słowackiego w Warszawie	Jeden z projektów w zbiorach Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu (DK. 21108), drugi w zbiorach prywatnych
1962	Konkurs na pomnik Żydów pomordowanych w Lublinie	Projekt pomnika Płonące getto w zbiorach prywatnych
1962	Konkurs na pomnik Bolesława Prusa w Warszawie	Dwa wyróżnienia honorowe; jeden z projektów powstał we współpracy z Wandą Gosławską; jeden z projektów zbiorach prywatnych, drugi w w zbiorach Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu (DK.2109)

Inspiraciones

Pamięć o postaci Józefa Gosławskiego i jego twórczości, szczególnie medalierskiej, przypominana jest nie tylko przy okazji organizowanych wystaw. W grudniu 2008 roku Mennica Polska wyemitowała dla Lidzbarka Warmińskiego dukat lokalny Czterech mężów , w którym awers wykonano na podstawie medalu Gosławskiego – Lidzbark Warmiński – miasto mężów znakomitych[87]. W roku 2009 Józefowi Gosławskiemu poświęcono zestaw numizmatów z serii Słynni medalierzy – stał się tym samym drugim, po Stanisławie Wątróbskiej-Frindt, medalierem upamiętnionym w ten sposób[88]. W zestawie tym wyemitowany został m.in. medal powstały według modelu wykonanego przez twórcę podczas II wojny światowej, zatytułowany Rok 1939, który po raz pierwszy został zaprezentowany publicznie[89]. Towarzyszył mu też medal Hanny Jelonek z wizerunkiem artysty (awers) oraz pomnikiem Chopina jego autorstwa (rewers)[88]. Wspomniany pomnik stał się inspiracją także dla cyklu obrazów autorstwa Piotra Pawińskiego[90]. W roku 2009 wybito również srebrne i złote repliki monety 5 zł z wizerunkiem rybaka, którą Józef Gosławski zaprojektował na konkurs w 1958[91]. Ponadto imię Józefa Gosławskiego nosi jedna z ulic w Wąwolnicy – miejscowości, z którą artysta był związany przez szereg lat.

Véase también

• Wanda Gosławska
• Stanisław Gosławski

Bibliografía

• Rudzka, Anna (2009). Józef Gosławski. Rzeźby, monety, medale (en polaco). Varsovia: Wydawnictwo Alegoria. ISBN 978-83-62248-00-1. 
• Józef Gosławski 1908-1963. Wystawa prac (en polaco). Varsovia: Związek Polskich Artystów Plastyków. Centralne Biuro Wystaw Artystycznych. 1973. 
• Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (en polaco) II. Breslavia: Ossolineum. 1975. 
• Józef Gosławski. Wystawa w 40-lecie śmierci (en polaco). Varsovia. 2003. ISBN 83-89099-46-2. 
• Głuchowski, Krzysztof (2001). «Józwa Gosławski». Śladami pradziadów (en polaco). Londres: Polska Fundacja Kulturalna. ISBN 1-872286-69-0. 
• Rudzka, Maria Anna (2008). «Józef Gosławski - formy duże i małe». Rzeźba w Polsce (1945-2008) (en polaco) XIII. Orońsko: Centrum Rzeźby Polskiej. ISBN 978-83-85901-71-6. 
• Rudzka, Anna (Julio de 2008). «It's worth looking up...». Zabytki. Heritage (en inglés) (Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita SA) (7(30)): 6-9. ISSN 1640-0194. 
• Rudzka, Anna (Julio de 2008). «Copernicus, a fisherman and elk, this is about Józef Gosławski's coins». Zabytki. Heritage (en inglés) (Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita SA) (7(30)): 10-13. ISSN 1640-0194. 

Enlaces externos

• Wikimedia Commons alberga una categoría multimedia sobre TR/Notas.
• «Lost in the Shuffle» (en inglés). warsawvoice.pl. 24 de julio de 2003. Consultado el 10 de marzo de 2010. 
• Piotr Szubert (2002-03). «Józef Jan Gosławski» (en polaco). culture.pl. Consultado el 10 de marzo de 2010. 
• «Jan Józef Gosławski - wystawa rzeźby i medalierstwa» (en polaco). artinfo.pl. Consultado el 10 de marzo de 2010. 
• «Słynni Medalierzy. Józef Jan Gosławski» (en polaco). slynnimedalierzy.pl. Consultado el 10 de marzo de 2010. 
• «Famous Medalists: Józef Gosławski» (en inglés). mennica.com.pl. Consultado el 10 de marzo de 2010. 
• «PLN 5 “Fisherman” coin from 1958» (en inglés). mennica.com.pl. Consultado el 10 de marzo de 2010. 
• «Józef Gosławski – monuments, coins, medals» (en inglés). mennica.com.pl. 10 de diciembre de 2010. Consultado el 10 de marzo de 2010. 
• «Członkowie Związku Artystów Polskich Kapitol w Rzymie» (en polaco). audiovis.nac.gov.pl. Consultado el 10 de marzo de 2010.