Publio Sulpicio Quirinio

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Publio Sulpicio Quirinio
Información personal
Nombre en latín Publius Sulpicius Quirinius Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento c. 45 a. C. Ver y modificar los datos en Wikidata
Lanuvium (Italia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 21 Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Cónyuge
  • Appia Claudia
  • Emilia Lépida Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político y militar Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados
Rango militar Comandante Ver y modificar los datos en Wikidata

Publio Sulpicio Quirinio (en latín: Publius Sulpicius Quirinius), a veces llamado también Publio Sulpicio Quirino o Cirenio (en griego Κυρήνιος, c. 51 a. C. - 21) fue un aristócrata del Imperio romano, miembro del Senado y cónsul.[1]

La Virgen y San José registrándose en el censo ante el gobernador Quirinio. Mosaico bizantino. 1315 - 1320. Estambul.

Su periodo como gobernador de Siria es uno de los anclajes cronológicos del nacimiento de Jesús de Nazaret.

Vida[editar]

Nacido en el barrio de Lanuvio, población latina cercana a Roma, de familia nada distinguida, Quirinio recorrió el trayecto de servicio normal de un joven ambicioso de su clase social. Según el historiador romano Floro, Quirinio venció a los marmáridas, tribu de bandoleros del desierto procedente de Cirenaica, posiblemente cuando era gobernador de Creta y Cirene alrededor de 14 a. C., aunque no quiso aceptar el nombre honorífico que ameritaba por esa victoria militar, que habría sido Marmárico.[2]​ En 12 a. C. fue nombrado cónsul, señal de que gozaba del favor de Augusto.[3]​ Unos años más tarde encabezó una campaña contra los homonadenses, tribu sita en la región montañosa de Galacia y Cilicia, alrededor de 5 a. C. o 3 a. C., probablemente como legado de Galacia.[4]​ Venció reduciendo los bastiones de su enemigo y matando de hambre a sus defensores.[5]​ Esta victoria le valió un triunfo.[6]

Para el año 1 d. C., Quirinio fue nombrado rector del nieto de Augusto, Gayo César, hasta que el joven murió de heridas que sufrió en campaña.[7]​ Cuando el apoyo de Augusto pasó a su hijastro Tiberio, Quirinio se pasó al campo de seguidores de este. Casado con Claudia Apia, de quien poco se sabe, se divorció de ella alrededor del año 3 d. C. y casó con Emilia Lépida, hija de Marco Emilio Lépido y hermana de Manio Emilio Lépido, que originalmente había estado comprometida con Lucio César.[8]​ A los pocos años se divorciaron; en el año 20 d. C., Quirinio la acusó de alegar que era hijo del padre de ella y, más tarde, de intentar envenenarlo durante su matrimonio; Tácito afirma que Emilia gozaba de popularidad ante el pueblo, a cuyos ojos Quirinio la acusaba por despecho.[9]

El censo de Quirinio[editar]

Tras la destitución de Arquelao, hijo de Herodes I el Grande, Quirinio llegó a Siria,[10]​ enviado por César Augusto para hacer el censo de los bienes con vistas a establecer el impuesto. Con él fue enviado Coponio, para gobernar a los judíos. Como Judea había sido anexionada a Siria, Quirinio la incluyó en el censo.

El censo tuvo lugar 37 años después de que Octavio derrotó a Antonio en la batalla naval de Accio, el 2 de septiembre (Flavio Josefo), lo que correspondería al año 6 d. C.

La Biblia menciona el censo de Quirinio como referente del nacimiento de Jesús de Nazaret:

Y aconteció en aquellos días que salió un edicto de César Augusto, para que se hiciera un censo de todo el mundo habitado. Este fue el primer censo que se levantó cuando Cirinio era gobernador de Siria.[11]

Mientras que la cita anterior del Evangelio de Lucas menciona el censo de Quirinio como previo al nacimiento de Jesús, el Evangelio de Mateo afirma que Jesús nació durante el reinado de Herodes I el Grande.[12]​ La contradicción resulta del hecho de que Herodes I el Grande fallece en el año 4 a. C., o sea, 10 años antes del censo de Quirinio. No se conoce de la existencia de otro censo en el período final del Reinado de Herodes, y el censo de Quirinio es llamado "el primero", por lo que se descartaría otro anterior. Sin embargo, para cuadrar ambos relatos algunos autores cristianos plantean si Quirinio podría haber estado ya antes en Siria, hacia el año 6 a. C., gobernando conjuntamente con Saturnino o con Quintilio Varo, y si podría haber realizado entonces un "primer" censo. Pero en ese entonces Judea no era parte de Siria y no tendría sentido censarla.

Según Flavio Josefo,[13]​ este censo supuso una revuelta armada, dirigida por Judas el Galileo, natural de Gamala, y el propio Quirinio habría sofocado la revuelta, lo cual habría sido absurdo si aún viviera Herodes el Grande, pues como rey de Judea le habría correspondido sofocar ese levantamiento.

Trayectoria posterior y muerte[editar]

Quirinio ejerció como gobernador de Siria con autoridad nominal sobre Judea hasta 12 d. C., cuando volvió a Roma como allegado de Tiberio. Nueve años más tarde falleció, y Tiberio ordenó que se le diera funeral público.

Notas[editar]

Referencias[editar]

  1. Reconstrucción de su cursus honorum en CIL XIV 3613 = EE IX p 470 = InscrIt. 4-1, 130 = AE 1995, 415 = AE 1996, 516 = AE 1997, 166 = AE 2005, 437 = AE 2011, 61, Tívoli (ITalia): [P(ublius) Sulpicius P(ubli) f(ilius) Quirinius co(n)s(ul)] / [----] / [-----] / [---] / [legatus pr(o) pr(aetore) divi Augusti Syriam et Phoenicen optinens] / [bellum gessit cum gente Homonadensium] / [quae interfecerat Amyntam] / [r]egem qua redacta in pot[estatem Imperatoris Caesaris] / Augusti populique Romani senatu[s dis immortalibus] / supplicationes binas ob res prosp[ere ab eo gestas et] / ipsi ornamenta triump[halia decrevit] / proconsul Asiam provinciam opti[nuit legatus pro praetore] / divi Augusti iterum Syriam et Pho[enicen optinuit]
  2. Erich S. Gruen, 'The Expansion of the Empire under Augustus' in The Cambridge Ancient History, Volumen X: The Augustan Empire, 43 BC - AD 69, (Cambridge University Press, 1996) p. 168.
  3. Inscipciones:
    • CIL VIII 68 = CIL XI *296 = AE 1940, 157 = AE 1946, 234 = ILTun 202, Akouda (Túnez): P(ublio) Sulpicio Quirinio C(aio) Valgio co(n)s(ulibus) / senatus populusque civitatium stipendiariorum / pago Gurzenses hospitium fecerunt quom(!) L(ucio) Domitio / Cn(aei) f(ilio) L(uci) n(epoti) Ahenobarbo proco(n)s(ule) eumque et poster{e}is / eius sibi posterisque su{e}is patronum co(o)ptaverunt / isque eos posterosque eorum in fidem clientelam/que suam recepit / faciundum coeraverunt Ammicar Milchatonis f(ilius) / Cynasyn(ensis) Boncar Azzrubalis f(ilius) Aethogursensis / Muthunbal Saphonis f(ilius) Cui() Nas() Uzitensis
    • CIL IX 5289 = CIL IX 5290 = CIL IX 5291 = CIL IX 5292 = CIL IX 5293 = InscrIt. 13-1, 7 = EE VIII 222 = EE VIII 223 = EE VIII 224 = EE VIII 225 = EE VIII 828 = AE 1889, 41 = AE 1889, 42 = AE 1889, 43 = AE 1949, 79 = AE 1950, 93 = AE 2010, 37 = AE 2012, 452, Cupra Marittima (Italia): -----] / Q(uintus) [Fufius] C[alenus P(ublius) Vatinius P(ubli) f(ilius)] / bellu[m Alexandr(inum)] / T(itus) Aquillius T(iti) f(ilius) [--- IIvir(i)] / Sex(tus) Lucceius T(iti) [f(ilius) --- aed(iles?)] / C(aius) Iulius Caesar te[rt(ium) M(arcus) Aemilius Lepidus] / C(aius) Caesar de G[allis triumphavit imperio] / ad oceanu[m prolato] / [ // ] / [L(ucius) Anton]ius con[sul contra Imp(eratorem)] / [Caesare]m bello Per[usino pugnavit] / [---]VE[--- IIvir(i)] / [ // ]us C(ai) f(ilius) / [Cn(aeus) Domitius Ahen(obarbus)] C(aius) Sossius / [bellum Actie]nse / [suf(fecti) L(ucius) Cornelius] M(arcus) Messal(la) / [---] C(ai) f(ilius) quinq(uennales) / [---]aesius L(uci) f(ilius) / [Imp(erator) Caesar III M(arcus) Messalla] Corvinus / [suf(fecti) M(arcus) Titius] Cn(aeus) Pompeius / [---]umm[---] // tus[---] / X[ // ] / [M(arcus) Valerius Messalla P(ublius) Sulpicius Quirinius] / [--- C(aius) Valg]ius [Rufus] / [--- C(aius)] Caninius [Rebilus] / [---] August(as)] L(ucius) Volusius Sa[turninus] / [Caes]ar pontif(ex) maxim(us) cre[atus est] / [ide]m congiarium populo [dedit] / [---]rius M(arci) f(ilius) P(ublius) Rupil[ius --- IIvir(i)] / [Paullus Fa]bi[us Maximus Q(uintus)] Aeli[us Tubero] / [ // ] / [VIIII K(alendas) Mart(ias) C(aius) Caesar] Aug(usti) f(ilius) dec[essit in Lycia] / [annum agens XXI]II Romae iustit[ium indic]/[tum est] donec ossa eius in [ma]< u = E >sol[eum in]/[ferrentur] V Eid(us) Sept(embres) bellum cum [hostibus] / [p(opuli) R(omani) gerens] in Armenia percuss[us est dum] / [obsidet Ar]ta[g]iram Ar[meniae oppidum] / [---]TIED[ // ] ad portam i[---] / [--- Ti(berius) Ca]esar Aug(usti) f(ilius) t[riumphavit (?)] / [ex Illyrico (?) ---]tus K(alendis) No[v(embribus?) ---] / [---] Nonis idem [ // ] / [Sex(tus) Appuleius] Sex(tus) [Pompeius] / [--- Caesar Aug(ustus) elatu]s funere pub[lico] / [et crematus in campo Ma]rtio Caesar A[ug(ustus) in] / [deorum numerum relatus (?) // ] li[---] / [---] eodem [---] / [---]us est [---] / [---]us [ // ]Q[---]V[---] / [--- Iu]l(ias) gladiato[res editi] / [---]us L(ucius) Arruntius E[---] / [ex K(alendis) Iu]l(iis) / [P(ublius) Siliu]s L(ucius) Volu[sius Saturninus] / [---]o L(ucius) Aponius [ // ] / [Imp(erator) Caesar XIII] M(arcus) Plauti[us Silvanus] / [L(ucius) Caniniu]s Ga[llus] / [suf(fectus) C(aius) Fufius] Gem[inus] / [ // ] / [C(aius) Iulius Caesar dictator ex] / His[pania triumphavit] / et popul[o in hortis trans Ti]/berim [---] / C(aius) Avid[ius] / [ //
    • CIL XI 38042 Capua (Italia): [P(ublio) Su]lpicio Quirin(io) C(aio) Valg[i]o c[o(n)s(ulibus)] / Sex(to) Pontidio Basso M(arco) Iunio Celere IIv[ir(is)] / Sex(to) Helvio C(ai) f(ilio) P(ublio) Titio Falerno aed(ilibus) / P(ublius) Rammius P(ubli) l(ibertus) Chrestus / navigator I(ovi) O(ptimo) M(aximo) // I(ovi) O(ptimo) M(aximo)
    • AE 2004, 413, Nola (Italia): [P(ublio) Sul]picio Quirinio C(aio) [Valgio co(n)s(ulibus)] / [C(aius?) S]tatius C(ai) f(ilius) Fal(erna) C[---] / mag(ister) [pag(i)] / [Ap]ollinaris idemq(ue) [pat(ronus) secundum] / [p]agi scitum paganic[o ---] / [de pe]cunia conlata qui [infra scripti sunt] / [--- HS C]L(?) C(aius) Gletranus C(ai) l(ibertus) Epaphro(ditus) HS CC [--- / ---] L(ucius) Decidius L(uci) l(ibertus) Homuncio HS CC [--- / ---] locum sepultura< e = I > pago Apolli [--- / ----]nari paganeis [--- / --- C(aius) St]atius C(ai) l(ibertus) Baguaro HS CC [---/ --- C(aius) A]urelius C(ai) l(ibertus) Heraclio HS LX [--- / ----]cius L(uci) l(ibertus) HS XX [----/ ---]nia Orfi() HS XX [--- / ---]o Odysseus HS XX [--- / ---]a Phaenis HS LX [--- / ---] M(arci) l(ibertus) Attalus HS XL Q[--- / --- deder]unt(?) [--- / ---]ian[---]
  4. Fue gobernador de Galacia:
    • AE 1913, 235 = AE 1922, 78 = AE 1922, 79 = AE 2001, 1919 = AE 2007, 1473, Yalbaz (Turquía): C(aio) Carista[nio] / C(ai) f(ilio) Ser(gia) Fronto[ni] / Caesiano Iull[o] / praef(ecto) fabr(um) pont[if(ici)] / sacerdoti prae[f(ecto)] / P(ubli) Sulpici Quirini IIv(iri) / praef(ecto) M(arci) Servili / huic primo omnium / publice d(ecreto) d(ecurionum) statua / posita est
    • AE 1914, 260 = AE 1922, 79 = AE 1930, 127 = AE 2001, 1920, Yalvac (Turquía): C(aio) Caristani[o C(ai) f(ilio) Ser(gia)] / Frontoni Caesiano / Iullo praef(ecto) fabr(um) trib(uno) mil(itum) / leg(ionis) XII Fulm(inatae) praef(ecto) coh(ortis) Bos[p(oranorum)] / pontif(ici) praef(ecto) P(ubli) Sulpici Quirini / IIvir(i) praef(ecto) M(arci) Servili praef(ecto) / [----
  5. Erich S. Gruen, 'The Expansion of the Empire under Augustus' in The Cambridge Ancient History, Volumen X: The Augustan Empire, 43 BC - AD 69, (Cambridge University Press, 1996) pp. 153-154; véase también Ronald Syme, The Roman Revolution, (Oxford University Press, 1939, reimpresión 2002), p. 399. Justin K. Hardin, Galatians and the Imperial Cult, (Mohr Siebeck, 2008) p. 56, considera incierto que Quirinio efectivamente haya fungido de legado; tal vez solamente haya sido general a la sazón.
  6. Justin K. Hardin, Galatians and the Imperial Cult, (Mohr Siebeck, 2008) p. 56.
  7. «Livius.org: "P. Sulpicius Quirinius"». Archivado desde el original el 28 de julio de 2014. Consultado el 30 de diciembre de 2009. 
  8. Robin Seager, Tiberius (Blackwell Publishing, 2005), p. 129.
  9. Francesca Santoro L'Hoir, Tragedy, Rhetoric, and the Historiography of Tacitus' Annales (University of Michigan Press, 2006), p. 177.
  10. CIL III 6687 = CIL V *136 = AE 2006, 1579, Beirut (Líbano): Q(uintus) Aemilius Q(uinti) f(ilius) / Pal(atina) Secundus [in] / castris divi Aug(usti) [sub] / P(ublio) Sulpi[c]io Quirinio le[g(ato) Aug(usti)] / [Ca]esaris Syriae honori/bus decoratus pr[a]efect(us) / cohort(is) Aug(usti) I pr[a]efect(us) cohort(is) II classicae idem / iussu Quirini censum egi / Apamenae civitatis mil/lium homin(um) civium CXVII / idem missu Quirini adversus / Ituraeos in Libano monte / castellum eorum cepi et ante / militi< a = E >m praefect(us) fabrum / delatus a duobus co(n)s(ulibus) ad ae/rarium et in colonia / quaestor aedil(is) II duumvir II / pontifex{s} / ibi positi sunt Q(uintus) Aemilius Q(uinti) f(ilius) Pal(atina) / Secundus f(ilius) et Aemilia Chia lib(erta) / h(oc) m(onumentum) amplius h(eredem) n(on) s(equetur)
  11. Lc 2, 1-2. -La Biblia de las Américas
  12. Mateo 2, 1.
  13. Flavio Josefo, Ant. XVIII, 1.

Enlaces externos[editar]


Predecesor:
Tiberio y Publio Quintilio Varo
Cónsul del Imperio romano
junto con Marco Valerio Mesala Barbato Apiano

12 a. C.
Sucesor:
Quinto Elio Tuberón y Paulo Fabio Máximo
Predecesor:
Lucio Volusio Saturnino
Gobernador de la provincia romana de Siria
6-12
Sucesor:
Quinto Cecilio Metelo Crético Silano