Niilo Tarvajärvi

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Niilo Tarvajärvi

Niilo Tarvajärvi en 1960
Información personal
Nombre de nacimiento Niilo Einar Tarvajärvi Ver y modificar los datos en Wikidata
Apodo Tarva Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento 6 de diciembre de 1914 Ver y modificar los datos en Wikidata
Espoo (Finlandia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 25 de agosto de 2002 Ver y modificar los datos en Wikidata (87 años)
Helsinki (Finlandia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Sepultura Cementerio de Hietaniemi Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Finlandesa
Información profesional
Ocupación Político, periodista y jugador de pesäpallo Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados Parlamentario de Finlandia por Helsinki (1970-1972) Ver y modificar los datos en Wikidata
Rango militar Mayor Ver y modificar los datos en Wikidata
Partido político Coalición Nacional Ver y modificar los datos en Wikidata
Carrera deportiva
Deporte Pesäpallo Ver y modificar los datos en Wikidata

Niilo Tarvajärvi (6 de diciembre de 1914 – 25 de agosto de 2002) fue un periodista radiotelevisivo, político y deportista finlandés.

Biografía[editar]

Inicios[editar]

Su nombre completo era Niilo Einar Tarvajärvi, y nació en Espoo, Finlandia. Graduado en la Escuela Superior de Defensa Nacional en 1939, durante la Guerra de invierno y la Guerra de continuación sirvió en una unidad de baterías de artillería, y tras las contiendas trabajó en el Departamento de Capacitación del Estado Mayor y como ayudante del Comandante de las Fuerzas de Defensa. Se licenció con el empleo de Capitán en el año 1950.

Carrera radiotelevisiva[editar]

Tarvajärvi es sobre todo recordado por el programa radiofónico Tervetuloa aamukahville y el televisivo Palapeli. Su show Aamukahvi tenía un tema musical compuesto por el pianista Harry Bergström.[1]

Tarvajärvi fue también periodista del departamento de teatro y comentarista radiofónico entre 1950 y 1957. Además de Tervetuloa aamukahville, fue director del show Lauantaisauna. Tras su período radiofónico, fue periodista televisivo en YLE entre 1958 y 1960. Motivado por su trabajo televisivo, Tarvajärvi hizo un viaje de estudios a los Estados Unidos en 1959. Entre 1960 y fue periodista televisivo independiente, y de 1974 a 1976 trabajó para la sección de entretenimiento de YLE.[2]

Tarvajärvi y Teija Sopanen recibieron en 1962 el primer premio Telvis al actor televisivo más popular. Además, el Presidente Mauno Koivisto entregó a Tarvajärvi el título de Consejero de Cámara en el año 1989.

Otras actividades[editar]

Además de su carrera en el mundo del espectáculo, Tarvajärvi fue miembro del Partido Coalición Nacional entre 1970 y 1972.[3]

En su juventud, Niilo Tarvajärvi fue jugador de béisbol, obteniendo el subcampeonato en su país en 1937. Fue seleccionado para jugar el Partido Este-Oeste en 1938, habiendo ya jugado en 1934 contra Estonia, partido que ganó su país.

Vida privada[editar]

Niilo Tarvajärvi hablando en Herttoniemi en 1962

Niilo Tarvajärvi falleció en Helsinki, Finlandia, en el año 2002, a los 87 años de edad. Había estado casado desde 1942 con la enfermera Maija-Liisa Savimaa, con la que tuvo una hija y tres hijos. El futbolista Niklas Tarvajärvi es nieto suyo.[4]

Obras[editar]

  • Otava, ed. (1957). Seutulasta Melbourneen ja takaisin. Helsinki. 
  • Kustannus Oy Lehmus, ed. (1964). Tarvan mustelmat. Tampere. 
  • Kauppiaitten kustannus, ed. (1989). Satu maista. Helsinki. ISBN 951-635-731-8. 

Referencias[editar]

  1. Alpola 1988, kuvaliite 1, pág. 7
  2. Hämäläinen, Timo (2002). Helsingin Sanomat, ed. «Muistot: Niilo Tarvajärvi». Consultado el 27 de octubre de 2019. 
  3. Tarvajärvi en https://www.eduskunta.fi
  4. Niklas Tarvajärvi en Ka-news
  • Oinonen, Paavo (2000). BTJ Kirjastopalvelu, ed. Pohjan tähteet: Populaarikulttuurin kuva suomalaisuudesta (Aamukahvilta Joulumaahan: Niilo Tarvajärvi ja julkisuus). Helsinki. p. 35–62. ISBN 951-692-475-1. 

Enlaces externos[editar]