Lodeiro (Lalín)

Lodeiro
San Paio de Lodeiro
parroquia de Galicia
Lodeiro ubicada en España
Lodeiro
Lodeiro
Ubicación de Lodeiro en España
Lodeiro ubicada en Provincia de Pontevedra
Lodeiro
Lodeiro
Ubicación de Lodeiro en la provincia de Pontevedra
País  España
• Com. autónoma Galicia
• Provincia Pontevedra
• Municipio Lalín
Ubicación 42°37′02″N 8°09′57″O / 42.6172974, -8.1658596
Población 46 hab. (2022)

Lodeiro (oficialmente San Paio de Lodeiro)[1]​ es una parroquia española del municipio de Lalín, perteneciente a la provincia de Pontevedra, en la comunidad autónoma de Galicia.

Historia[editar]

Hacia mediados del siglo XIX, el lugar, ya por entonces perteneciente a Lalín, tenía contabilizada una población de doscientos habitantes.[2]​ Aparece descrito en el décimo volumen del Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar de Pascual Madoz con las siguientes palabras:[2]

LODEIRO (San Pelagio): felig. en la prov. de Pontevedra (18 leg.), part. jud. y ayunt. de Lalin (1), dióc. de Lugo (12): sit. al E. de las montañas de Coco y Candán, con libre ventilacion y clima sano. Tiene unas 40 casas distribuidas en las ald. de Carracedo, Castro, Lodeiro, Saborida y San Payo. La igl. parr. (San Pelagio) es aneja de la de San Juan de Villanueva. Confina el térm. N. Sotolongo; E. Doade; S. Lebozán, y O. Villatuje. El terreno participa de monte y llano, y es de buena calidad; hay distintas fuentes de buenas aguas; y en la ald. de Saborida un criadero de galena argentífera que produce un 58 por 100 de plomo y de 2 á 3 onzas plata en quintal de mineral segun los últimos ensayos: fué registrada dicha mina en junio de 1845 por D. Antonio Martinez vecino de Puente Caldelas; y por la misma ald. atraviesa el camino que desde Santiago va á Orense. prod.: trigo, centeno, alguna maiz, frutas, leña y pastos: hay ganado de varias clases; y caza de liebres, conejos y perdices. pobl.: 40 vec., 200 alm. contr. con su ayunt. (V.)
(Madoz, 1847, p. 322)

En 2022, tenía empadronados 46 habitantes.[3]

Referencias[editar]

Bibliografía[editar]