Jean-Pierre Martinez

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Jean-Pierre Martinez

Jean-Pierre Martinez
Información personal
Nacimiento 21 de agosto de 1955
Auvers-sur-Oise, Francia
Nacionalidad Francés
Información profesional
Ocupación dramaturgo, guionista y semiólogo
Sitio web comediatheque.net Ver y modificar los datos en Wikidata

Jean-Pierre Martínez, nacido en 1955 en Auvers-sur-Oise (Francia), es dramaturgo, guionista y semiólogo francés de origen español[1]​. Participó en los años 1980 en los trabajos de la Escuela Semiótica de París, dirigida por Algirdas Julien Greimas, como animador junto a Jean-Marie Floch del Atelier de Semiología Publicitaria del Grupo de Investigación Semiolingüística (EHESS, CNRS). Contribuyó así al desarrollo del uso de los modelos semióticos greimasianos (como el cuadrado semiótico) en el campo del marketing y los estudios publicitarios. Trabajó durante más de veinte años como consultor semiólogo para los principales institutos de consultoría, como Ipsos, y ha publicado varios artículos sobre este tema[2][3][4]​.

Luego se convirtió en guionista y escribió un centenar de episodios de series francesas (Avocats & Associés, Extrême Limite...)[5][6]​. Enseña guion en París en el Conservatoire Européen d'Ecriture Audiovisuelle, donde también fue alumno (1998)[7]​. Luego se orientó hacia el teatro[8]​. Ha escrito 107 obras, traducidas a varios idiomas y representadas en todo el mundo[9][10][11][12][13][14]​. Todas sus obras son publicadas por las Ediciones La Comédiathèque y también se pueden descargar desde su sitio web[15][16]​.

Sus obras son objeto de estudio en los departamentos de teatro de varias universidades[17][18]​.

Es miembro de la SACD[19]​.

Principales obras representadas[editar]

  • 13 y martes (Vendredi 13) : Teatro Montmartre Galabru en París (Francia, 2011), Teatro des Blancs-Manteaux en París (Francia, 2014), Producers Club Theaters en Nueva York (Estados Unidos, 2016), Teatro Frida Kahlo en Los Ángeles (Estados Unidos, 2016), Teatro de la Candela en Montevideo (Uruguay, 2017-2023), Teatro Sala Trovador en Madrid (España, 2018), Eixample Teatre en Barcelona (España, 2019), Grand Petit Théâtre en el Festival OFF de Aviñón (Francia, 2019), Jeff Goldberg Studio en Bombay (India, 2020), gira por Bulgaria (2022-2023), Teatro Municipal Baltazar Dias de Funchal (Madeira, Portugal, 2022).[20][21][22][23]
  • Strip Poker : Théâtre de Ménilmontant en París (Francia, 2008, dirigido por Marc Duret), Comédie Nation en París (Francia, 2012), Akuara Teatro Sala Avellaneda en Miami (Estados Unidos, 2015), Espacio Teatro Sala Bardo en Montevideo (Uruguay, 2015), Teatro El Piccolino de Buenos Aires (Argentina, 2016), gira en Portugal (2019-2020 dirigida por Carlos Areia), Bucarest (Rumania, 2022-2023), Малък градски театър „Зад канала“ Sofia (Bulgaria, 2020-2023 con Gerasim Georgiev)[24][25][26]
  • Un pequeño asesinato sin consecuencias (Un petit meurtre sans conséquence ): Napa Festival Karachi (Pakistán, 2022), Centro Cultural John dos Passos en Madeira (Portugal, 2022), Teatro El Gato en Nicaragua (2022), Teatro Lara en Madrid (España, 2022), Teatro de Sofia (Bulgaria, 2022-2023)[27]
  • Ella y Él (Elle et Lui) : Teatro Darius Milhaud en París (Francia, 2006), Sala Plot Point en Madrid (España, 2006), Bouffon Théâtre en París (Francia, 2010), Teatro del Museo Torres García en Montevideo (Uruguay, 2014), Casa Aquelarre Espacio Escénico en Torreón (México, 2016), Teatro satírico Aleko Konstantinov en Sofía (Bulgaria 2022-2023)[28]
  • El Último Cartucho (Au bout du rouleau) : Teatro Trindade INATEL en Lisboa con Alexandra Leite, (Portugal, 2018), Teatro Nueve Norte de Madrid (España, 2020), Karachi Laughter Fest (2021)[29][30]
  • Por debajo de la mesa (Dessous de table): Café Théâtre Le Zèbre d'Arcachon (Francia, 2015), Teatro Dramático Targovishte (Bulgaria, 2023)[31]
  • Comme un poisson dans l'air : Aviñón Festival OFF (2018)[32]
  • Pronóstico reservado (Diagnostic réservé): Teatro Nacional de Bucarest y gira en Rumanía (2019-2020 con Claudiu Beont)[33]
  • Un ataúd para dos (Un cercueil pour deux): Teatro satírico Aleko Konstantinov en Sofia (Bulgaria, 2022-2023 dirigido por Tedy Moskov)[34]
  • Zona de turbulencias (Y a-t-il un pilote dans la salle ? ): Théâtre des Vents en Aviñón (Francia, 2015), Ciudad de México (México, 2020), Comédie Saint-Michel en París (Francia, 2023), Río de Janeiro (Brasil, 2023 con André Gonçalves)[35]
  • Plagio (Plagiat) : Teatro Porte Saint Michel en Aviñón (Francia, 2019), Midtown Arts Theatre Center Houston (Estados Unidos, 2023)[36]

Referencias[editar]

  1. Julio Fernandez Pelaez (noviembre de 2009). «Entrevista de Jean-Pierre Martinez». Dramatur(x)ia. 
  2. Floch, Jean-Marie; Martinez, Jean-Pierre (Junio de 1985). «Ogilvy, Seguéla, Feldam, Michel. Leurs campagnes ressemblent-elles à leurs idéologies ?». Stratégies (en francés) (477): 83. 
  3. Martinez, Jean-Pierre (1986). «Système de croyance et crédibilité publicitaire». Actes sémiotiques (en francés) (37). pp. 31-42. 
  4. Martinez, Jean-Pierre (Julio de 2001). «Être, Paraître, Transparaître». Contrôle (Autorité de sûreté nucléaire) (en francés) (141). pp. 40-42. 
  5. «Jean-Pierre Martinez - IMDB». 
  6. Santucci, Françoise-Marie (7 de febrero de 2004). «Sous les robes d'Avocats & Associés». Libération. 
  7. «Conservatoire Européen d’Écriture Audiovisuelle». 
  8. «Testimonio de Jean-Pierre Martinez « l’Écriture est une odyssée »». Anagnorisis, Revista de investigación teatral (2). Diciembre de 2010. 
  9. «Obras de Jean-Pierre Martinez en el sitio data.bnf.fr». 
  10. Yetzi Giovanna Ceballos (febrero de 2019). «Entrevista de Jean-Pierre Martinez». Galerias del Alma. 
  11. Стоянович, Димитър (19 de septiembre de 2022). «C "Невинно малко убийство" започва новият сезон на театър "София"». Televisión nacional búlgara (en búlgaro). 
  12. Димитров, Даниел (12 de octubre de 2022). «Жан-Пиер Мартинес, повече Джими Хендрикс, по-малко Молиер». BTV (en búlgaro). 
  13. «Edición de cuatro obras de teatro de la editorial ucraniana A priori». 
  14. «Lista de obras traducidas al checo en el sitio web de DILIA». 
  15. «Editions la Comédiathèque». 
  16. «Página web oficial». 
  17. Catherine Colette Kebapcıoğlu, « Analyse écocritique de l'œuvre de Jean-Pierre Martinez, Après nous le déluge », 2022
  18. Wibowo, Philipus Nugroho Hari; Rosadi, Rukman (1 de junio de 2021). Pemeranan Tokoh Dave Dalam Naskah Strip Poker Karya Jean Pierre Martinez (en inglés). ISI Yogyakarta. Consultado el 24 de mayo de 2023. 
  19. «Miembros SACD». 
  20. Maucci, Adrian (7 de novembre de 2017). «Martes 13: «Realmente dan ganas de apoyar al teatro»». Punto Noticias Mar del Plata. 
  21. «Una comedia sobre la alegría que llega a destiempo». El Pais Uruguay. 25 de julio de 2018. 
  22. Василева, Катя (1 de diciembre de 2020). «“Петък 13-ти” - забавна пиеса с неочаквани обрати». BNR (en búlgaro). 
  23. Rodrigues, Israel (noviembre 2022). «Entrevista de Israel Rodrigues ao dramaturgo Jean-Pierre Martinez e a Sandro Nóbrega, da GATO». Diário de Notícias — Madeira. 
  24. Arias-Polo, Arturo (Abril 2015). «Strip Poker: las cartas no lo dicen todo». El Nuevo Herald. 
  25. «Gran éxito de “Strip Poker” en el Teatro Municipal». Perspectiva Sur. 2 de julio de 2017. 
  26. Стандарт, « », ,, Агенция (22 de octubre de 2019). «Малинко и Геро взривяват „Зад канала“». Standart News (en búlgaro). 
  27. «"Невинно малко убийство" - черен хумор и много смях на софийска сцена». BTV (en búlgaro). 24 de septiembre de 2022. 
  28. Димитрова, Ира (20 de julio de 2020). «„Тя и Той“ в Сатирата – безброй лица на любовта »». Telegraph (en búlgaro). 
  29. Luis, Luis de (14 de septiembre de 2020). «Teatro: El último cartucho” de Charlie Levi Leroy». Aquí Madrid. 
  30. Barreto, José Carlos (8 de febrero de 2018). «No Fim da Linha, no Trindade». TSF. 
  31. Стойчева, Николета (24 de enero de 2023). «Васил Драганов излиза на сцената в Търговище в ролята на министър на транспорта». Iskra (en búlgaro). 
  32. Simon, Gérard (9 de julio de 2018). «Comme un poisson dans l'air (on aime)» (en francés). 
  33. Bălțătescu, Gheorghe (13 de noviembre de 2019). «„Diagnostic rezervat”, un spectacol cu încasări caritabile». Deșteptarea (en rumano). 
  34. Стоянович, Димитър (23 de marzo de 2022). «Теди Москов поставя "Станете, за да легна аз"». BNT (en búlgaro). 
  35. Cavalcant, Gardênia (1 de mayo de 2023). «André Gonçalves invitado en el programa Vem com a Gente». TV Band Rio (en portugués). 
  36. Jarmasson, Jacques (11 de noviembre de 2019). «Jean-Pierre Martinez met en scène Plagiat». La Provence. 

Control de autoridades[editar]

Proyectos Wikimedia Datos : https://www.wikidata.org/wiki/Q3169554

Identificadores WordCat VIAF ISNI IdRef IMDb AlloCiné