Anxo Tarrío

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Anxo Tarrío
Información personal
Nacimiento 11 de marzo de 1945 Ver y modificar los datos en Wikidata (79 años)
Santiago de Compostela (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Española
Familia
Cónyuge Blanca-Ana Roig Ver y modificar los datos en Wikidata
Educación
Educado en Universidad de Santiago de Compostela Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Filólogo y profesor universitario Ver y modificar los datos en Wikidata

Ángel Tarrío Varela, (Santiago de Compostela, 11 de marzo de 1945) es un filólogo e intelectual español.[1]​ Fue catedrático de filología gallega y portuguesa, en la especialidad de literatura gallega, en la Universidad de Santiago de Compostela.

Trayectoria[editar]

Estudió Maestría Industrial, Magisterio y Filología Románica en la Universidad compostelana, y doutorouse con una tesis sobre la novelística de Benito Pérez Galdós en la Universidad de Oviedo. Impartió docencia de lengua española, lingüística general, crítica literaria y Teoría de la Literatura en los colegios universitarios de Lugo (1973-78) y Vigo (1978-81).[2]​ En 1981 se incorporó a la Universidad de su ciudad natal como profesor de Literatura Gallega.[3]​ Dirigió la sección de literatura del Centro Ramón Piñeiro para la Investigación en Humanidades hasta su jubilación en 2017.[4]

Colaboró con artículos en la prensa diaria gallega.: Él Correo Gallego, El Correo Gallego, Galicia Hoy y La Voz de Galicia.[5]

Obra en gallego[editar]

Ensayo[editar]

  • De letras e de signos (Ensaios de semiótica e crítica literaria) (1987). Vigo: Xerais. Col. Universitaria. 200 páxs. ISBN 978-8475072432.
  • Álvaro Cunqueiro ou os disfraces da melancolía (1988). Vigo: Galaxia. Col. Agra aberta. 144 páxs. ISBN 978-8471546562.
  • Opinións e xoguetes literarios (1992). Biblioteca 114, Editorial Compostela.
  • Primeiras experiencias narrativas de Eduardo Blanco-Amor (1993). Vigo: Galaxia. 140 páxs. ISBN 9788471548467.
  • Literatura galega. Aportacións a unha Historia Crítica (1994). Vigo: Xerais. ISBN 84-7507-778-1.
  • Recanto de cataventos (1996). Editorial Compostela/Caja de Madrid. 94 páxs. Colección de artigos.
  • Escrito en Compostela (1997). Editorial Compostela/Consorcio de Santiago. 162 páxs. ISBN 84-8064-064-2.
  • A baloira (2006). Vigo: Xerais. Col. Xornalismo. 512 páxs. ISBN 84-9782-351-6.[6]

Ediciones[editar]

Obras colectivas[editar]

  • I Xornadas da Lingua Galega no Ensino, 1984, Santiago: Junta de Galicia.
  • Contra morte e amor, de Marina Mayoral, 1987, Vigo: Xerais. Cotradutor, con Blanca-Ana Roig e Xosé Antonio Palacio Sánchez.
  • Celso Emilio Ferreiro (1912). Unha fotobiografía, 1989, Vigo: Xerais.
  • 12 anos na búsqueda da nosa identidade, 1990, Xermolos.
  • Actas do Simposio Internacional Ramón Otero Pedray no Panorama literario do século XX, 1990, Santiago: Consejo de la Cultura Gallega.
  • Maxina, de Marcial Valladares, 1991, Xerais. Edición con Blanca-Ana Roig e Margarita Neira.
  • Álvaro Cunqueiro, 1992, Santiago: Universidad de Santiago de Compostela.
  • Comentarios de textos contemporáneos, 1992, Vigo: Xerais.
  • Eduardo Blanco-Amor: Día das Letras Galegas 1993, 1993, Santiago: Junta de Galicia.
  • Comentarios de textos populares e de masas, 1994, Vigo: Xerais.
  • Acto literario en homenaxe a Rafael Dieste: 16 de maio de 1995, 1995, Santiago: Universidad de Santiago de Compostela.
  • Tentativas sobre Dieste, 1995, Santiago: Sotelo Blanco.
  • E dixo o corvo..., 1997, Santiago: Junta de Galicia.
  • Actas das I Xornadas das Letras Galegas en Lisboa, 1998, Santiago: Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades.
  • Diccionario de termos literarios, 1998, Santiago: Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades.
  • Homenaxe ó profesor Camilo Flores, [999, Universidad de Santiago.
  • Antón Avilés de Taramancos: Día das Letras Galegas, 2003], Santiago: Universidad de Santiago de Compostela.
  • Narradio. 56 historias no ar, 2003, Vigo: Xerais.
  • Bases metodolóxicas para unha historia comparada das literaturas na península Ibérica, 2004, Santiago: Universidad de Santiago de Compostela. Coeditor, con Anxo Abuín González.
  • Manuel Lugrís Freire: Día das Letras Galegas 2006, 2006, Santiago: Universidad de Santiago de Compostela.
  • Xosé María Álvarez Blázquez: Día das Letras Galegas 2008, 200], Santiago: Universidad de Santiago de Compostela.
  • Marcos Valcárcel. O valor da xenerosidade, 2009, Orense: Difusora.
  • Uxío Novoneyra: Día das Letras Galegas 2010, 2010, Santiago: Universidad de Santiago de Compostela.
  • Lois Pereiro: Día das Letras Galegas 2011, 2011, Universidad de Santiago de Compostela.
  • Roberto Vidal Bolaño: Día das Letras Galegas 2013, 2013, Universidad de Santiago de Compostela.
  • Correspondencia (1928-1958). Cartas inéditas e dispersas, de Carlos Maside, 2015, Alvarellos.

Premios[editar]

  • Premio da Crítica Galicia de Investigación en 1995, por Literatura galega.

Obra en castellano[editar]

Ensayo[editar]

  • Lectura semiológica de Fortunata y Jacinta (1982) Cabildo Insular de Lanas Palmas. ISBN 978-8450052350.
  • Literatura Gallega. (1988). Madrid: Taurus. 1.ª reimpresión 1990. Col. Historia Crítica de lana Literatura Hispánica, 28. 280 págs. ISBN 978-8430625284.

Premios[editar]

  • Premio Internacional de investigación Galdós en el 1979, por Lectura semiológica de Fortunata y Jacinta.[9]

Referencias[editar]

  1. «Anxo Tarrío». Consultado el 2 de julio de 2019. 
  2. «Anxo Tarrío Varela. Galegos. Gallegos». Consultado el 2 de julio de 2019. 
  3. «Anxo Tarrío. Editorial Xerais». Archivado desde el original el 16 de octubre de 2019. Consultado el 2 de julio de 2019. 
  4. «El Centro Ramón Piñeiro tributa un homenaje a Anxo Tarrío por su jubilación». 16 de junio de 2017. Consultado el 2 de julio de 2019. 
  5. «Publicacións - Angel Tarrio Varela - USC». Consultado el 2 de julio de 2019. 
  6. «A baloira. Edicións Xerais de Galicia. LG3. O soportal da Literatura Galega». Consultado el 2 de julio de 2019. 
  7. «A escadeira de Jacob». Consultado el 2 de julio de 2019. 
  8. Pena Pérez. «Manuel Antonio foi un espírito moi rexo, só quería depender do seu propio albedrío e criterio». Consultado el 3 de julio de 2019. 
  9. «Premios e recoñecementos - Angel Tarrio Varela - USC». Consultado el 3 de julio de 2019. 

Enlaces externos[editar]

Entrevista a Ángel Tarrío Archivado el 2 de julio de 2019 en Wayback Machine. en Él Correo Gallego (2008)-