Piarres Charritton

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Piarres Charritton
Información personal
Nombre de nacimiento Pierre Charriton Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento 19 de octubre de 1921 Ver y modificar los datos en Wikidata
Hasparren (Francia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 17 de marzo de 2017 Ver y modificar los datos en Wikidata (95 años)
Cambo-les-Bains (Francia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Francesa
Religión Iglesia católica Ver y modificar los datos en Wikidata
Educación
Educado en Facultad de Arte de París Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político, ensayista, sacerdote católico, escritor y profesor Ver y modificar los datos en Wikidata
Partido político Eusko Alkartasuna Ver y modificar los datos en Wikidata
Miembro de
Distinciones

Piarres Charritton Zabaltzagarai (o a veces en lengua vasca Piarres Xarriton, Hasparren, Francia, 19 de octubre de 1921 - Bayona, 17 de marzo de 2017[1]​) fue un escritor y académico vasco francés de lenguas vasca y francesa.

Biografía[editar]

Nacido en una familia de agricultores, Piarres Charritton es el mayor de seis hijos. Muy joven, se formó como seminarista de estudios clásicos en Hasparren, Ustaritz, y más tarde en Bayona. Fue ordenado sacerdote en Hasparren en 1947.

Después de completar sus estudios de posgrado en Teología en Roma y Filosofía en París, fue profesor de Magisterio y formador de maestros de escuela primaria en la universidad. En diciembre de 1976, tras una etapa de distanciamiento, abandona la Iglesia Católica y se casa en Sainte-Agathe-des-Monts (Quebec), en Canadá.

Se convirtió en miembro de la Real Academia de la Lengua Vasca en 1948 y la Sociedad de Estudios Vascos desde su restauración. Piarres Charritton recibió el Galardón Manuel Lekuona en 1999.[2]

Publicaciones[editar]

  • 14eko Gerla Handia, avec Jean Saint-Pierre, 1998, 262 p.
  • Alfabetatzearen historia Iparraldeann, 1990, 8 p.
  • De re publica edo politikaz, Elkar, 2003, 187 p.
  • Dictionnaire basque-français & français-basque : Hiztegia ..., Xabier Kintana, Pierre Charritton, 2000, 597 p.
  • Eliza eta formazioa Hazparne aldean (XVIII-XX),2000 , Arizmendi;
  • Erlisionea: Eskual-Herriari dohazkon egiarik beharrenak, avec Jean Pierre Arbelbide, 1890, 479 p.
  • Eskualdunak, 1943, Aintzina;
  • Euskal literaturaren oinarrizko gidaliburua, 1990, 44 p.
  • Euskalzaleen biltzarraren historia laburra: 1901-2003, 2003, 16 p.
  • Extraits Petite histoire religieuse du Pays Basque, 1946, 71 p.
  • Hiztegia: Euskara-Frantsesa/Frantsesa-Euskara, avec Xabier Kintana, 1997, 597 p.
  • J. Mendiague-n bizia eta kantuak,1992, Etor;
  • J.M. Moulier "Oxobi", 1990, Eusko Jaurlaritza;
  • Jean Haritschelhar, Société d'études basques, 2005, 97 p.
  • Jean Saint-Pierre "Anxuberro" (1884-1951), Inigo Aranbarri, Pierre Charritton, Rosa Miren Pagola, 2003, 28 p.
  • Jean Saint-Pierre "Anxuberro": (1884-1951), Gouvernement basque d'Euskadi, 2003, 24 p.
  • Le droit des peuples à leur identité: l'évolution d'une question ..., 1979, 218 p.
  • Piarres Charritton, 1999, 63 p.
  • Piarres Larzabal, 1999, Eusko Jaurlaritza;
  • Pierre Broussain, sa contribution aux études basques, 1895-1920, CNRS, Paris, 1985, 331 p.
  • Pierre Narbaitz: (1910-1984), Gouvernement basque, 2001, 96 p.
  • Xabier Diharce "Iratzeder", 1994, 87 p.
  • XIX. mendeko olerki-bertsogintza, 1990, 168 p.

Referencias[editar]

  1. Eitb.eus (ed.). «Piarres Xarriton». Consultado el 2 de enero de 2019. 
  2. Piarres Charritton Archivado el 3 de marzo de 2016 en Wayback Machine. sur Eusko Ikaskuntza.

Enlaces externos[editar]