Diferencia entre revisiones de «Radbod»

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Contenido eliminado Contenido añadido
InternetArchiveBot (discusión · contribs.)
Rescatando 1 referencia(s) y marcando 0 enlace(s) como roto(s)) #IABot (v2.0
Línea 17: Línea 17:
En aquel periodo había un [[arzobispado]] o [[diócesis]] de los frisones fundado por [[Willibrord de Utrecht|Willibrord]],<ref>it ''Liber Pontificalis'' (Corpus XXXVI 1, s. 168) en ''Beda Venerabilis'' (Corpus XLVI9, p. 218)</ref> y se concertó un matrimonio entre [[Grimoaldo el Joven]], primogénito de Pipino, y [[Thiadsvind]], hija de Radbod, en [[711]].<ref name="dissertations.ub.rug_1">[http://dissertations.ub.rug.nl/FILES/faculties/arts/1982/h.halbertsma/Halbertsma.PDF Halbertsma, H. (1982), ''Frieslands Oudheid'' p. 794.]</ref>
En aquel periodo había un [[arzobispado]] o [[diócesis]] de los frisones fundado por [[Willibrord de Utrecht|Willibrord]],<ref>it ''Liber Pontificalis'' (Corpus XXXVI 1, s. 168) en ''Beda Venerabilis'' (Corpus XLVI9, p. 218)</ref> y se concertó un matrimonio entre [[Grimoaldo el Joven]], primogénito de Pipino, y [[Thiadsvind]], hija de Radbod, en [[711]].<ref name="dissertations.ub.rug_1">[http://dissertations.ub.rug.nl/FILES/faculties/arts/1982/h.halbertsma/Halbertsma.PDF Halbertsma, H. (1982), ''Frieslands Oudheid'' p. 794.]</ref>


Tras la muerte de Pipino en 714, Radbod toma de nuevo la iniciativa. En 716 forzó a escapar a Willibrord y sus monjes y llegó hasta [[Colonia (Alemania)|Colonia]] donde derrotó a Carlos Martel,<ref>[http://www.boudicca.de/friezen-nl1.htm ''Geschiedenis van het volk der Friezen''] (en alemán)</ref> hijo de Pipino, aunque finalmente Carlos sometió a los frisones. Radbod murió en 719, pero la lucha contra el poder de los [[pueblo franco|francos]] se mantuvo con sus sucesores,<ref>Halbertsma, H. (2000), ''Het rijk van de Friese Koningen, opkomst en ondergang'', p. 90.</ref> en 725, 734 y 736.
Tras la muerte de Pipino en 714, Radbod toma de nuevo la iniciativa. En 716 forzó a escapar a Willibrord y sus monjes y llegó hasta [[Colonia (Alemania)|Colonia]] donde derrotó a Carlos Martel,<ref>[http://www.boudicca.de/friezen-nl1.htm ''Geschiedenis van het volk der Friezen''] {{Wayback|url=http://www.boudicca.de/friezen-nl1.htm |date=20090608003800 }} (en alemán)</ref> hijo de Pipino, aunque finalmente Carlos sometió a los frisones. Radbod murió en 719, pero la lucha contra el poder de los [[pueblo franco|francos]] se mantuvo con sus sucesores,<ref>Halbertsma, H. (2000), ''Het rijk van de Friese Koningen, opkomst en ondergang'', p. 90.</ref> en 725, 734 y 736.


Como ejemplo del poder que tenía Radbod hasta el final de sus días, las noticias sobre sus movimientos militares eran suficiente motivo para hacer tambalear a todo el [[Imperio Franco]].<ref name="dissertations.ub.rug_1">[http://dissertations.ub.rug.nl/FILES/faculties/arts/1982/h.halbertsma/Halbertsma.PDF Halbertsma, H. (1982), ''Frieslands Oudheid'' p. 794.]</ref>
Como ejemplo del poder que tenía Radbod hasta el final de sus días, las noticias sobre sus movimientos militares eran suficiente motivo para hacer tambalear a todo el [[Imperio Franco]].<ref name="dissertations.ub.rug_1">[http://dissertations.ub.rug.nl/FILES/faculties/arts/1982/h.halbertsma/Halbertsma.PDF Halbertsma, H. (1982), ''Frieslands Oudheid'' p. 794.]</ref>

Revisión del 19:21 18 nov 2019

Radbod

Imagen bordada del caudillo Radbod en un tapiz, listo para su bautismo, pero finalmente se negó.
Información personal
Nombre en frisón occidental Redbad Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 719 Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padre Aldgisl Ver y modificar los datos en Wikidata
Hijos Thiadsvind Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Aristócrata Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados Rey Ver y modificar los datos en Wikidata

Radbod (o Redbad) (m. 719) fue un caudillo pagano de Frisia desde 680 hasta su muerte. A veces es considerado el último monarca independiente de los frisones antes de la dominación del Imperio franco.

Rey o duque

Las dudas sobre su papel en el gobierno de Frisia se derivan de la fuente histórica. Los francos le denominan «duque»[1]​ y otras fuentes le citan como «rey» (konungr).

Reinado

Su predecesor y posiblemente padre de Radbod, Aldegisel (el equivalente en nórdico antiguo es Aðils), aceptó el Cristianismo que trajo en 678 Wilfrido de York y había sido impuesto en su reino por los merovingios.[2]​ En 689, Radbod fue derrotado por Pipino de Heristal en la batalla de Dorestad[3]​ y obligado a ceder la Frisia occidental (Frisia Citerior, desde Scheldt a Vlie) a los francos.

Entre 690 y 692, Utrecht cayó en manos de Pipino de Heristal, lo que dio a los francos el control sobre las rutas de comercio del Rin hacia el mar del Norte. Algunas fuentes mencionan que, tras la derrota, Radbod se retiró en 697 a la isla de Heligoland, mientras que otras citan que fue en zona de la actual Holanda y que se conoce todavía como Frisia.

En aquel periodo había un arzobispado o diócesis de los frisones fundado por Willibrord,[4]​ y se concertó un matrimonio entre Grimoaldo el Joven, primogénito de Pipino, y Thiadsvind, hija de Radbod, en 711.[5]

Tras la muerte de Pipino en 714, Radbod toma de nuevo la iniciativa. En 716 forzó a escapar a Willibrord y sus monjes y llegó hasta Colonia donde derrotó a Carlos Martel,[6]​ hijo de Pipino, aunque finalmente Carlos sometió a los frisones. Radbod murió en 719, pero la lucha contra el poder de los francos se mantuvo con sus sucesores,[7]​ en 725, 734 y 736.

Como ejemplo del poder que tenía Radbod hasta el final de sus días, las noticias sobre sus movimientos militares eran suficiente motivo para hacer tambalear a todo el Imperio Franco.[5]

Religión

Durante el segundo viaje de San Bonifacio a Roma, Wulfram de Sens (o Vulfran), un monje de la Archidiócesis de Sens, intentó convertir a Radbod, pero sin éxito. La leyenda menciona que Radbod llegó casi a bautizarse, pero renunció cuando se le dijo que no encontraría a ninguno de sus ancestros en el Cielo tras su muerte, ya que, según sus propias palabras:

(...) prefiero una eternidad en el Infierno con mis antepasados que en el Cielo con mis enemigos,[8]​ (refiriéndose sobre todo a los francos).

Willibrord intentó de nuevo enviar una misión con apoyo carolingio a Frisia con el único propósito de evangelizar a los paganos que vivían allí con la esperanza que una vez convertidos al Cristianismo, los francos lograran el control sobre el puerto de Dorestad, un enclave que hasta aquel momento había sido imposible de conquistar.

Cultura popular

En la ópera Lohengrin de Richard Wagner aparece "Radbod, caudillo de los frisones" como padre de Ortrud. Es posible que Wagner tuviese en el pensamiento a un histórico Radbod, aunque murió 150 años antes de que naciera Enrique I el Pajarero, otro personaje histórico de la obra que no pudo ser contemporáneo.

En la novela de Harry Harrison, El martillo y la cruz («The Hammer and the Cross»), Radbod es el fundador de El Camino («the Way»), un culto pagano organizado, creado para combatir a los misioneros cristianos.

Véase también

Referencias

  1. Continuation de la Chronique Frédégaire, Cap. 9, verso 760
  2. Lebecq, Stephane (1983), Marchands et navigateurs frisons du haut Moyen Âge: Corpus des sources écrites ISBN 978-2-85939-198-0
  3. Blok, D.P.(1968), De Franken, hun optreden in het licht der historie, p. 32–34
  4. it Liber Pontificalis (Corpus XXXVI 1, s. 168) en Beda Venerabilis (Corpus XLVI9, p. 218)
  5. a b Halbertsma, H. (1982), Frieslands Oudheid p. 794.
  6. Geschiedenis van het volk der Friezen Archivado el 8 de junio de 2009 en Wayback Machine. (en alemán)
  7. Halbertsma, H. (2000), Het rijk van de Friese Koningen, opkomst en ondergang, p. 90.
  8. Friese sagen & Terugkeer (2000), Conserve, Uitgeverij, Redbald en Wulfram ISBN 978-90-5429-138-1

Enlaces externos