Brachiati iuniores

De Wikipedia, la enciclopedia libre

Brachiati iuniores, también llamados Bracchiati iuniores o Braccati iuniores,[1][2][3]​ es el nombre de una de las 18 tropas auxiliares que formaban los Auxilia Palatina[4]​ en tiempo del primer ejército del Imperio de Oriente,[5][6]​ siendo Arbitio el Magister militum praesentalis.

Introducción[editar]

Se distinguían, en tiempos de la República romana, las legiones de los auxiliares, porque aquella se componía de ciudadanos romanos solamente, mientras que los auxiliares elegidos generalmente entre los aliados servían como tropas ligeras.

En tiempo de los emperadores se formaron también legiones de soldados extranjeros y los "auxilia" siguieron llevando armadura ligera, formando cuerpos de 500 a 1000 hombres, que se dividían en compañías con un solo jefe y poca disciplina.

Brachiati iuniores[editar]

Los Brachiati luchan en la batalla de Argentoratum (357). Se dividirán en Seniores y Juniores como consecuencia de la división del ejército que tuvo lugar en los primeros meses del 365, entre los emperadores Valentiniano I y Valente.[7]

Los Brachiati iuniores eran de la Galia Narbonense,[8]​ así llamados por sus brazaletes (bracchia) o pantalones (brachae).[9]

Según consta en Notitia dignitatum: dos pájaros,[9]​ mirando una cruz fija en el globo representaban a los dos emperadores que rogaban al cielo por el Imperio.

Otras tropas auxiliares[editar]

Las 18 tropas auxiliares de los auxilia palatina eran:[10]

  • Batavi seniores
  • Brachiati iuniores
  • Salii
  • Constantiani
  • Mattiaci seniores
  • Sagittarii seniores Gallicani
  • Sagittarii iuniores Gallicani
  • Tertii sagittarii Valentis
  • Defensores
  • Raetobarii
  • Anglevarii
  • Hiberi
  • Visi
  • Felices Honoriani iuniores
  • Victores
  • Primi Theodosiani
  • Tertii Theodosiani
  • Felices Theodosiani Isauri

Referencias[editar]

  1. GOLTZ, Hubert (1618). Fasti magistratuum et triumphorum romanorum ab urbe condita ad Augusti obitum ex antiquis tam numismatum quam marmorum monumentis: Thesaurus item rei antiquariae huberrimus ... Fastiq. siculi denuo restituti a P. And. Schotto S. I. [With reproductions.] (en inglés). Apud Iacobum Biaeum. Consultado el 21 de enero de 2022. 
  2. Tomlin, Roger (1972). «Seniores-Iuniores in the Late-Roman Field Army». The American Journal of Philology 93 (2): 253-278. ISSN 0002-9475. doi:10.2307/293251. Consultado el 21 de enero de 2022. 
  3. Concepción Neira Faleiro. UNIVERSIDAD COMPLUTENSE DE MADRID - FACULTAD DE FILOLOGíA, ed. «La Notitia Dignitatum: nueva edición crítica y comentario histórico». 
  4. Böcking, Eduard (1853). Notitia dignitatum et administrationum omnium tam civilium quam militarium in partibus Orientis et Occidentis: Notitia dignitatum in partibus Occidentis. Annotatio ad Notitiam dignitatum ... in partibus Occidentis (en latín). apud Adolphum Marcum. Consultado el 21 de enero de 2022. 
  5. Maxime Emion. Université de Rouen Normandie, ed. «Des soldats de l’armée romaine tardive : les protectores (IIIe-VIe siècles ap. J.-C.)». 
  6. Erdkamp, Paul, ed. (1 de enero de 2007). A Companion to the Roman Army. doi:10.1002/9780470996577. Consultado el 21 de enero de 2022. 
  7. «AUXILIA PALATINA IV/V SECOLO». www.roma-victrix.com. Consultado el 21 de enero de 2022. 
  8. Revue des études militaires anciennes: RÉMA. (en inglés). Picard. 2004. p. 141. ISBN 978-2-7084-0718-3. Consultado el 21 de enero de 2022. 
  9. a b «N.D. unit listing: Brachiati iuniores». lukeuedasarson.com. Consultado el 21 de enero de 2022. 
  10. Barker, Phil (22 de enero de 2016). Armies and Enemies of Imperial Rome (en inglés). Lulu.com. ISBN 978-1-326-54109-5. Consultado el 21 de enero de 2022.