Jerónimo Seripando
Girolamo Seripando O.S.A. | ||
---|---|---|
| ||
Título |
Cardenal presbítero de Santa Susana Arzobispo de Salerno | |
Información religiosa | ||
Proclamación cardenalicia |
26 de febrero de 1561 por Pío IV | |
Información personal | ||
Nombre | Girolamo Seripando O.S.A. | |
Nacimiento | 6 de mayo de 1493[1] | |
Fallecimiento | 17 de abril de 1563[1][a] | |
Escudo de Girolamo Seripando O.S.A.
| ||
Jerónimo Seripando ( Girolamo Seripando en italiano, Troia, reino de Nápoles, 6 de mayo de 1493-Trento, 17 de abril de 1563). Sus padres fueron Giovanni Seripando e Isabella Luisa Galeotta. El 6 de mayo de 1501 ingresó en el convento agustiniano de San Giovanni a Carbonara, en Nápoles, momento en el que engresó en la Ordo Eremitarum Sancti Augustini, con el que ha pasado a la historia. En la primavera de 1513 fue ordenado sacerdote. En el capítulo general celebrado en Napóles, el 25 de mayo de 1539, fue elegido prior general de la Orden de San Agustín, cargo que ejerció por espacio de 12 años (1539-1551). Fue un gran teólogo italiano.[2]
Biografía
Participó en el Concilio de Trento, donde disputó con el jesuita Diego Laínez la responsabilidad de la libertad humana en la salvación del hombre, la justificación y el pecado original.
El 30 de marzo de 1554 fue nombrado arzobispo de Salerno por el papa Julio III [3] y el 10 de marzo de 1561 fue elevado al cardenalato por el papa Pío IV.[4] El 6 de octubre de 1561 fue enviado por el Papa al concilio de Trento como legado a latere junto con los cardenales Francesco Gonzaga, Estanislao Hosius y Luis Simonetta.[5]
Tuvo amistad con el poeta Garcilaso de la Vega, quien le dirigió una carta desde Savigliano el 15 de julio de 1536, dos días antes de cruzar los Alpes en dirección a la Provenza donde, tres meses después, resultaría herido mortalmente en el asalto a la fortaleza de Le Muy.[6]
Fue enterrado primero en la iglesia del convento de San Marcos y, después, sus restos mortales fueron trasladados a la iglesia del convento de San Juan de Carbonara, en Nápoles. Sobre su tumba se grabó el siguiente epitafio:
HIERONYMO SERIPANDO CARDINALI. CONCILI TRIDENTINI LEGATO CHRISTOPHORUS PATAVINUS SODALITII EREMIT. MAG. P. VIXIT ANNOS LXX MENS V DIES XI. SI QUIS BONOS TUMULI, QUANTUM SOLLAMPADE LUSTRAT. TERRARUM, CAELIQ; TUUM EST SERIPANDE SEPULCHRUM[7]
Notas
- ↑ Sin embargo, en Eubel, op. cit. n. 3 en p. 38, aparece marzo como mes de fallecimiento.
Referencias
- ↑ a b «Girolamo Cardinal Seripando». Catholic Hierarchy (en inglés). Consultado el 16 de marzo de 2012.
- ↑ Lazcano, 2014, pp. 261-262.
- ↑ Eubel, 1940, p. 289.
- ↑ Eubel, 1940, p. 38.
- ↑ Lazcano, 2014, p. 264.
- ↑ Suazo Pascual, 2004, pp. 384-385.
- ↑ Lazcano, 2014, p. 265.
Bibliografía utilizada
- Eubel, Konrad (1940). Hierarchia catholica medii et recentioris aevi sive Summorum Pontificum, S.R.E. Cardinalium, Ecclesiarum antistitum series. Volumen tertium: Saeculum XVI ab anno 1503 complectens (PDF). Padua: Il Messaggero di S. Antonio. p. 289. Archivado desde el original el 9 de mayo de 2013. Consultado el 16 de marzo de 2012.
- Lazcano, Rafael (2014). Episcopologio agustiniano I. Madrid: Agustiniana. ISBN 9788492645404. OCLC 890297144.
- Suazo Pascual, Guillermo, ed. (2004). Garcilaso de la Vega: obra completa. Madrid: Edaf. ISBN 84-414-1506-4. OCLC 69997102.
- Giuseppe, Paesano (1857). Memorie per servire alla storia della chiesa salernitana (en italiano) IV. Salerno. pp. 226-273.
Predecesor: Luis de Torres |
Arzobispo de Salerno 1554 - 1563 |
Sucesor: Gaspar Cervantes de Gaeta |
Predecesor: Jacques d'Annebaut |
Cardenal presbítero de Santa Susana 1561 - 1563 |
Sucesor: Francisco Pacheco de Toledo |