Francisco de Oviedo

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Francisco de Oviedo
Información personal
Nacimiento 1602 Ver y modificar los datos en Wikidata
Madrid (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 9 de febrero de 1651 Ver y modificar los datos en Wikidata
Madrid (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Teólogo católico y filósofo Ver y modificar los datos en Wikidata
Orden religiosa Compañía de Jesús Ver y modificar los datos en Wikidata

Francisco de Oviedo (Madrid, 1602-Madrid, 9 de febrero de 1651) fue un filósofo, jesuita y teólogo español.

Biografía[editar]

Francisco de Oviedo nació en Madrid en 1602. Ingresó en la Compañía de Jesús a la edad de dieciocho años; y al término de su formación explicó filosofía por cinco años en Oropesa y Alcalá de Henares y después teología moral en Madrid, Murcia y Alcalá. Falleció repentinamente en su ciudad natal el 9 de febrero de 1651. Francisco de Oviedo que perteneció - junto con Rodrigo de Arriaga - a la quinta generación de la serie de grandes teólogos y filósofos escolásticos españoles de los siglos XVI y XVII, como afirma José Ferrater Mora (Ob. cit.), dejó a su temprana muerte un curso filosófico en el que se muestra tomista disidente.

Obras[editar]

  • Integer cursus philosophicus ad unum corpus redactus. 2 vols. Continens: Vol. I: Logicam, Phisicam, Libros de coelo et de generatione. Vol. II: Libros de Anima et Metaphysicam. Lugduni, Petri Prost, 1640.
  • In totam Priman Secundae S. Thomae. Lugduni, Petri Prost, 1646.
  • De fide, spe et charitate. Lugduni Philippi Bordi et. Soc., 1651.

Bibliografía[editar]

  • Ribadeneyra, Pedro de (1676). Bibliotheca Scriptorum Societatis Jesu. Roma: Jacopo Antonio de Lazzaris. p. 239. 
  • Antonio, Nicolás (1783). Bibliotheca Hispana Nova I. Madrid: Joaquín Ibarra. p. 455. 
  • Álvarez Baena, José Antonio (1789). Hijos de Madrid II. Madrid: Benito Cano. p. 169. 
  • Tejera y Ramón de Moncada, José Pío. Biblioteca del murciano II. p. 142. 
  • Menéndez Pelayo, Marcelino. La Ciencia Española. Vol. I, II y III. passim.
  • Ceñal, Ramón (1972). «La historia de la lógica en España y Portugal de 1500 a 1800». Pensamiento 28: 277-319. Véase p. 292. 
  • Ferrater Mora, José. Diccionario de filosofía III. p. 2471. 
  • Luna Alcoba, Manuel (1996). «El problema del continuo en la escolástica española: Francisco de Oviedo (1602-1651)». Daimon (Murcia) 12: 37-47.