Marco Arruncio Áquila (cónsul 77)

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Marco Arruncio Áquila

Cónsul suffectus
-en el año 77
Junto con Cayo Catelio Céler

Información personal
Nacimiento Siglo Ijuliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padre Marco Arruncio Áquila Ver y modificar los datos en Wikidata

Marco Arruncio Áquila[a]​ fue un senador romano que vivió en el siglo I y desarrolló su cursus honorum bajo los reinados de Nerón, Vespasiano, Tito y Domiciano. Fue cónsul sufecto en el año 77 con Gayo Catelio Céler.

Familia y orígenes[editar]

Ronald Syme señala que, como los otros cónsules originarios de Patavium, Áquila «fracasó en jugar un papel preponderante en la escena política».[2]

Su padre era Marco Arruncio Áquila, cónsul sufecto en el año 66, lo que plantea dos hipótesis: o su padre tuvo a su hijo a una edad muy temprana, o él mismo fue cónsul siendo ya anciano.[3]

Carrera política[editar]

Una inscripción conservada ofrece un resumen de su carrera,[4]​ cuyo texto se desarrolla de la siguiente forma:

M(arco) Arruntio

M(arci) f(ilio) Ter(etina) Aquilae
IIIviro a(ere) a(rgento) a(uro) f(lando) f(eriundo)
quaest(ori) Caesaris 4
trib(uno) pl(ebis) pr(aetori) co(n)s(uli)
XVviro sacr(is) fac(iundis)

filio

Comenzó su carrera como triuviro monetal dentro del vigintivirato, cargo reservado a los jóvenes senadores de rango patricio o patrocinados directamente por el emperador. Después, fue nombrado cuestor asignado directamente al emperador, probablemente Nerón, cuyo nombre se omitía comúnmente en las inscripciones debido a la damnatio memoriae que sufrió.

Su carrera continuó con las magistarturas tradicionales de tribuno de la plebe y pretor, culminando como cónsul sufecto en el año 77;[5]​ posteriormente, Áquila ingresó en el prestigioso colegio de los quindecimviri sacris faciundis,[b]​ encargados de supervisar todos los aspectos del culto público del estado romano.

Notas[editar]

  1. En latín, M. Arruntius Aquila.[1]
  2. Según Syme solía tener miembros con «gustos cultivados».[2]

Referencias[editar]

  1. PIR2 A 1139.
  2. a b Syme, 1983, p. 118.
  3. Syme, 1983, p. 113.
  4. CIL V 2819 = AE 2003, 706, Padua (Italia).
  5. Así lo confirma la inscripción:
    • CIL X 8038 = AE 1993, 855, Erbalunga (Córgega, Francia): Imp(erator) Caesar Vespasianus Augustus / magistratibus et senatoribus / Vanacinorum salutem dicit / Otacilium Sagittam amicum et procu/ratorem meum ita vobis praefuisse / ut testimonium vestrum mereretur / delector / de controversia finium quam ha/betis cum Marianis pendenti ex / i(i)s agris quos a procuratore meo / Publilio Memoriale emistis ut / finiret Claudius Clemens procu/rator meus scripsi ei et mensorem / misi / beneficia tributa vobis ab (sic) divo / Augusto post septimum consula/tum quae in tempora Galbae reti/nuistis confirmo / egerunt legati / Lasemo Leucani f(ilius) sacerd(os) Aug(usti) / Eunus Tomasi f(ilius) sacerd(os) Aug(usti) / C(aio) Arruntio Catellio Celere M(arco) / Arruntio Aquila co(n)s(ulibus) IIII Idus Octobr(es)

Bibliografía[editar]

  • Syme, R. (1983). «Eight Consuls from Patavium». Papers of the British School at Rome (en inglés) 51: pp. 102-124. 

Enlaces externos[editar]


Predecesor:
Tito Flavio César Domiciano V y
Aulo Didio Galo Fabricio Veyentón I
Cónsul suffectus del Imperio romano
junto con Lucio Pompeyo Vopisco Gayo Arruncio Catelio Céler

77
Sucesor:
Gneo Julio Agrícola y
Gayo Vetuleno Cívica Cerial