Lucio Minicio Natal (cónsul 106)

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Lucio Minicio Natal
Información personal
Nacimiento Siglo I Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento Siglo II Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Hijos Lucio Minicio Natal Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados Senador romano Ver y modificar los datos en Wikidata
Rango militar Legado romano Ver y modificar los datos en Wikidata

Lucio Minicio Natal (en latín: Lucius Minicius Natalis) fue un senador romano que vivió a finales del siglo I y principios del siglo II, y desarrolló su cursus honorum bajo los reinados de Domiciano, Nerva, Trajano y Adriano. Fue cónsul sufecto en el año 106 junto con Quinto Licinio Silvano Graniano Cuadronio Próculo.[1]

Carrera política[editar]

Una inscripción encontrada en Barcelona nos proporciona detalles de su cursus honorum.[2]​ Natal comenzó su carrera como miembro del quattuorviri viarum curandarum, uno de los cuatro cargos que componían el Vigintivirato; servir en una de estas magistraturas menores se consideraba un primer paso importante en la carrera de un senador. Este colegio supervisaba el mantenimiento de carreteras dentro de la ciudad de Roma. Aunque Natal ciertamente ocupó el cargo de cuestor, que le daba el derecho de ser inscripto en el senado, su siguiente cargo documentado fue el de tribuno de la plebe, seguido de un cargo como legado o asistente del gobernador proconsular de África. Participó en las Guerras Dacias, y por su heroísmo recibió una dona militaria, o condecoraciones militares. Posteriormente Natal fue nombrado legatus o comandante de la Legio III Augusta, convirtiéndolo efectivamente en gobernador pretoriano de Numidia entre los años 103/104.[3]

La misma inscripción de Barcelona da fe de que a raíz de su consulado en el año 106, Natal fue nombrado comisario alvei Tiberis et riparum et cloacarum, o uno de los responsables de las obras públicas dentro de Roma, regulando las crecidas del Tíber y el mantenimiento del sistema de saneamiento de la ciudad. Luego fue gobernador de Panonia Superior,[4]​ y después de ser admitido en el colegio sacerdotal de los sodalis Augustalis, Natal fue procónsul de África en periodo 121/122.[5]​ Su hijo, Lucio Minicio Natal Cuadronio Vero, cónsul sufecto en el año 139, sirvió como su legatus, o asistente, durante su mandato en África.[6]

Referencias[editar]

  1. Alison E. Cooley, The Cambridge Manual of Latin Epigraphy (Cambridge: University Press, 2012), p. 467.
  2. CIL II, 4509 L(ucius) Min[icius L(uci) f(ilius) Gal(eria) Na]talis co(n)s(ul) proco(n)s(ul) / provinc(iae) [Africae sodalis Augus]talis leg(atus) Aug(usti) pr(o) prae(tore) divi Traia/ni Part[hici et Imp(eratoris) Traiani Ha]driani Aug(usti) provinc(iae) Pan/nonia[e superioris curator a]lvei Tiberis et riparum et / cloacar[um urbis leg(atus) divi Trai]ani Parthici leg(ionis) III Aug(ustae) leg(atus) di/vi Traia[ni Parthici leg(ionis) 3 doni]s donatus expeditione Dacic(a) / prima a[b eodem Imperatore] corona vallari murali aurea / has[tis puris III vexillis III] leg(atus) pr(o) pr(aetore) provinc(iae) Africae pr(aetor) / trib(unus) pl(ebis) q(uaestor) p[rovinc(iae) 3 IIIIv]ir viarum curandarum et / L(ucius) Minicius L(uci) f(ilius) [Natalis Quadro]nius Verus f(ilius) augur trib(unus) pl(ebis) / desig(natus) q(uaestor) Aug(usti) et [eodem tempore leg(atus) p]r(o) pr(aetore) patris provinc(iae) Africae tr(ibunus) / mil(itum) leg(ionis) I Adiut(ricis) P(iae) F(idelis) l[eg(ionis) XI Cl(audiae) P(iae) F(idelis) leg(ionis) XIIII Ma]rt(iae) Vic(tricis) IIIvir monetalis a(uro) a(rgento) a(ere) f(lando) f(eriundo) / balineum c[um port]icibus solo suo et / du[ctus aquae] fecerunt.
  3. Werner Eck, "Jahres- und Provinzialfasten der senatorischen Statthalter von 69/70 bis 138/139", Chiron, 12 (1982), p. 339.
  4. Eck, "Jahres- und Provinzialfasten", p. 355.
  5. Eck, "Jahres- und Provinzialfasten der senatorischen Statthalter von 69/70 bis 138/139", Chiron, 13 (1983), p. 155 n. 361.
  6. Ronald Syme, "A Dozen Early Priesthoods", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 77 (1989), p. 247.

Bibliografía[editar]

  • Alison E. Cooley, The Cambridge Manual of Latin Epigraphy (Cambridge: University Press, 2012).
  • Werner Eck, Jahres- und Provinzialfasten der senatorischen Statthalter von 69/70 bis 138/139, Chiron, 12 (1982).
  • Ronald Syme, A Dozen Early Priesthoods, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 77 (1989).

Enlaces externos[editar]


Predecesor:
Lucio Ceyonio Cómodo y
Sexto Vetuleno Cívica Cerial
Cónsul suffectus del Imperio romano
junto con Quinto Licinio Silvano Graniano Cuadronio Próculo

106
Sucesor:
Lucio Licinio Sura III y
Quinto Sosio Seneción II
Predecesor:
Marco Vitorio Marcelo
Gobernador de la Provincia romana de África
121-122
Sucesor:
Marco Atilio Metilio Bradua