Lucio Manlio Patruino

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Lucio Manlio Patruino
Información personal
Nacimiento Siglo Ijuliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados

Lucio Manlio Patruino (en latín Lucius Manlius Patruinus) fue un senador romano del siglo I, que desarrolló su carrera bajo Nerón y Vespasiano.

Carrera política[editar]

Su único cargo conocido fue el de consul suffectus entre septiembre y diciembre de 75.[1]

Bibliografía[editar]

  • Dietmar Kienast, Der römische Staat, vol. II, Stuttgart, 1997, p. 471

Notas[editar]

  1. AE 1951, 213 = AE 1951, 215 = AE 1952, 163 = AE 1956, 265, Herculano (Italia): V(adimonium) [f(actum) C]a[l]a[toriae Themidi] / [in III Non(as) Dec(embres) prim(as) Romae in foro] / Au[gusto ante trib]unal pr(aetori) u[rb(ani) ho]/ra secunda HS oo (mille) da[ri stipula]ta es[t] / ea quae se P[e]tron[iam Sp(uri) f(iliam) Iustam] / esse dicat sp[op]o[ndit Calat[oria] / Themis tutore au(c)tore [C(aio) Petro]/nio Telesphoro v(adimonium) f(actum) C(aio) Petr/onio Telesphoro in eum diem / locum horam HS |(mille) dari stip/ulata est [Pe]tronia Iusta spopon/dit C(aius) Petr[onius T]elesphor[us] / a[ct(um) VII I]d[us Sept(embres)] / C(aio) Pomponio [---- L(ucio) Man]lio Patr[uin]o co(n)[s(ulibus)]


Predecesor:
Domiciano César III y Lucio Pasidieno Firmo
Cónsul sufecto del Imperio romano
junto con Gayo Pomponio

julio- diciembre de 75
Sucesor:
Vespasiano VII y Tito V