Gülcemal Kadın
Gül-Cemâl Kadın Efendi گل جمال قادین افندی | ||
---|---|---|
Padişahın Rahmetli Annesi Valide-i Merhum Dördüncü Kadınefendi Beşinci Kadınefendi Dördüncü Kadın Kadın Efendi Beşinci Kadın Üçüncü İkbal | ||
Grabado de Leopoldo Carl Müller, titulado "La joya del harén", utilizado como representación de Gülcemal Kadın | ||
Reinado | ||
01 de noviembre de 1840-29 de noviembre de 1851 (11 años y 28 días) | ||
Predecesor | Tîr-î-Müjgan Kadın | |
Sucesor | Gül-İstü Kadın | |
Kadın Efendi (Consorte) | ||
01 de noviembre de 1840-29 de noviembre de 1851 (11 años y 28 días) | ||
Predecesor | Tîr-î-Müjgan Kadın | |
Sucesor | Rahîme Pîristû Sultân | |
Información personal | ||
Nombre completo | Gülcemal o Gül-Cemâl Kadın (Turco otomano: کل جمال قادین) | |
Tratamiento | Hazretleri (Su Alteza), Su excelencia, Consorte del gobernante, Cuarta consorte. | |
Otros títulos |
| |
Nacimiento |
c..1826 Bosnia, Sarajevo | |
Fallecimiento |
29 de noviembre de 1851 (24-25 años) Palacio de Topkapi, Constantinopla, Imperio Otomano (actual Estambul, Turquía ) | |
Sepultura | Mausoleo de las Damas imperiales, Mezquita Nueva, Estambul | |
Religión | Islam sunita | |
Residencia |
| |
Apodo | Gülcemal Sultan | |
Familia | ||
Casa real | Casa de Osmán | |
Dinastía | Dinastía Osmanlí (Por matrimonio) | |
Cónyuge | Abdülmecit I | |
Hijos |
Fatma Sultan Refia Sultan Hatice Sultan Mehmed V | |
Gülcemal Kadın o Gül-Cemâl Kadınefendi ( en turco otomano: کل جمال قادین ; " cara de rosa " c. 1826 - 29 de noviembre de 1851); También conocida como Gülcemal Sultan en occidente, fue la consorte de origen bosnio del sultán Abdulmejid I y madre del sultán Mehmed V del Imperio Otomano. No alcanzó ser Valide Sultan de su hijo porque falleció 58 años antes de que su hijo ascendiera al trono otomano.[1]
Primeros años de vida
[editar]De origen bosnio,[2] Gülcemal Kadın nació en 1826 (posiblemente) en Sarajevo.[3] Tenía una hermana llamada Bimisal Hanım.[4][5] También estaba emparentada con Sabit Bey, quien se convirtió en maestro de túnicas de su hijo, el sultán Mehmed Reşad, y su hermana, la sexta Hazinedar del sultán, Nevfer Kalfa.[6][7] Era rubia, de cabellos lacios y conocida por su extraordinaria belleza, pero de delicada salud lamentablemente.
Casamiento
[editar]Gülcemal se casó con Abdulmejid en 1840 y recibió el título de "Tercer Ikbal" (Tercera concubina). Fue una de las consortes más queridas del sultán.
El 1 de noviembre de 1840, la pareja concibió a su primer hijo, una niña, a la que el sultán llamo Fatma Sultan, en el Palacio Viejo de Beşiktaş.[8][9]
Después de dos años como "Ikbal" en 1842, fue elevada al título de "Segunda Ikbal". El 3 de febrero de ese mismo año, dio a luz a dos gemelas, Refia Sultan y Hatice Sultan (esta última falleció recién nacida) en el Palacio Viejo de Beşiktaş.[10][9]
En 1843 fue elevada al puesto y título de "Quinto Kadın". El 2 de noviembre de 1844, dio a luz a su cuarto hijo y uno heredero masculino de la pareja, Şehzade Mehmed Reşad (futuro Mehmed V ) en el Palacio Viejo de Çırağan. En 1845, después de tres meses fue elevada al título de "Cuarta Kadın".[11][9]
Muerte
[editar]Gülcemal falleció lamentablemente de tuberculosis[3] el 29 de noviembre de 1851 en Estambul, posiblemente a sus 25 o 27 años de edad, dejando al pequeño Şehzade Mehmed de tan solo 7 años sin madre.[12][13] Nunca fue Valide Sultan para su hijo, porque murió 58 años antes de la ascensión al trono otomano de Mehmed Reşad .[14] Está enterrada en el mausoleo de las damas imperiales en la Mezquita Nueva de Estambul .[3]
Sus tres hijos vivos, después de su fallecimiento fueron adoptados por Servetseza Kadın, la primera esposa de Abdulmejid.[8][15]
Realmente amada por Abdülmecit, hizo todo lo posible para salvar su vida de la enfermedad que estaba acabando con su vida . A su médico, İsmail Paşah, le declaró: ”… He tenido las conversaciones más genuinas con esta mujer. Desde que era joven, la he amado con todo mi corazón. . “. Después de su muertes se dice que el sultán cayo en una tristeza inmensa, pero estos rumores no se han comprobado aún.
Legado
[editar]El transatlántico SS Germanic (transatlántico británico construido en los astilleros de Harland and Wolff en 1874) pasó a llamarse Gul Djemal cuando ingresó al servicio otomano en 1911, en memoria de Gülcemal Kadın.[16] Cuando el barco se vendió una vez más, esta vez a Turkiye Seyrisefain Idaresi, pasó a llamarse Gulcemal oficialmente.[17]
Descendencia
[editar]Abdülmecit I y Gülcemal, tuvieron cuatro hijos, entre ellos el heredero masculino Mehmed VI:
Nombre | Nacimiento | Muerte | notas |
---|---|---|---|
Fatma Sultan | 1 de noviembre de 1840[8][18][19] | 26 de agosto de 1884[20][19] | se casó dos veces y tuvo descendencia, un hijo y dos hijas |
Refia Sultan | 7 de febrero de 1842[10][18][21] | 4 de enero de 1880[22][21] | Hermana gemela de Hatice Sultan, se casó una vez, tuvo una hija |
Hatice Sultan | 7 de febrero de 1842[10][18][21] | 1842[22][21] | Hermana gemela de Refia Sultan |
Mehmed Reşad V | 2 de noviembre de 1844[11][18][21] | 3 de julio de 1918[21] | 35 ° Sultán del Imperio Otomano |
En literatura
[editar]- Gülcemal es un personaje de la novela histórica de Hıfzı Topuz Abdülmecit: İmparatorluk Çökerken Sarayda 22 Yıl: Roman (2009).[23]
Véase también
[editar]Referencias
[editar]- ↑ John Freely (2001). Inside the Seraglio: private lives of the sultans in Istanbul. Penguin.
- ↑ Açba, Leyla; Açba, Harun (2004). Bir Çerkes prensesinin harem hatıraları. L & M. p. 126. ISBN 978-9-756-49131-7.
- ↑ a b c Brookes, 2010, p. 282.
- ↑ Brookes, 2010, p. 242.
- ↑ Leyla Saz; Sedat Demir (4 de enero de 2016). Haremde Yaşam: Saray ve Harem Hatıraları. DBY Yayınları. p. 113. ISBN 978-605-61331-1-4.
- ↑ Brookes, Douglas S. (4 de febrero de 2020). On the Sultan's Service: Halid Ziya Uşaklıgil's Memoir of the Ottoman Palace, 1909–1912. Indiana University Press. pp. 58 n. 13. ISBN 978-0-253-04553-9.
- ↑ Brookes, 2010, p. 239.
- ↑ a b c Uluçay, 2011, p. 218.
- ↑ a b c Sakaoğlu, 2008, p. 589.
- ↑ a b c Uluçay, 2011, p. 220.
- ↑ a b Uluçay, 2011, p. 209.
- ↑ Finkel, Caroline, Osman's Dream, (Basic Books, 2005), 57; "Istanbul was only adopted as the city's official name in 1930..".
- ↑ Kolay, Arif (2017). Osmanlı Saray Hayatından Bir Kesit: Ali Akyıldız ve Mümin ve Müsrif Bir Padişah Kızı Refia Sultan. p. 680.
- ↑ «Sultan V. Mehmed Reşad Han». Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. Consultado el 6 de febrero de 2009.
- ↑ Sakaoğlu, 2008, p. 604-5.
- ↑ Mukherjee, Somenath; Ashrama, Advaita. The Ships of Swami Vivekananda. Advaita Ashrama (A publication branch of Ramakrishna Math, Belur Math). ISBN 978-8-175-05904-7.
- ↑ Clarkson, Andrew. «SS Germanic». titanic-titanic.com. Archivado desde el original el 8 de octubre de 2014. Consultado el 13 de noviembre de 2019.
- ↑ a b c d Paşa, 1960, p. 144.
- ↑ a b Brookes, 2010, p. 281.
- ↑ Uluçay, 2011, p. 219.
- ↑ a b c d e f Brookes, 2010, p. 288.
- ↑ a b Uluçay, 2011, p. 221.
- ↑ Hıfzı Topuz (2009). Abdülmecit: İmparatorluk Çökerken Sarayda 22 Yıl: Roman. Remzi Kitabevi. p. 40. ISBN 978-975-14-1357-4.
Fuentes
[editar]- Sakaoğlu, Necdet (2008). Bu Mülkün Kadın Sultanları: Vâlide Sultanlar, Hâtunlar, Hasekiler, Kandınefendiler, Sultanefendiler. Oğlak Yayıncılık. ISBN 978-6-051-71079-2.
- Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. ISBN 978-9-754-37840-5.
- Brookes, Douglas Scott (2010). The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. ISBN 978-0-292-78335-5.
- Paşa, Ahmed Cevdet (1960). Tezâkir. [2]. 13 - 20, Volume 2. Türk Tarih Kurumu Basımevi.