Damasceno Estudita

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Damasceno Estudita
Información personal
Nacimiento 1500 Ver y modificar los datos en Wikidata
Salónica (Imperio otomano) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 1577 Ver y modificar los datos en Wikidata
Religión Cristianismo ortodoxo Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Sacerdote y teólogo Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados
Información religiosa
Festividad 27 de noviembre Ver y modificar los datos en Wikidata

Damasceno Estudita (en griego: Δαμασκηνός Στουδίτης; en latín: Damascenus Studites) fue una autoridad clerical griega, orador[1]​ y escritor del siglo XVI. Nacido en Salónica c. 1500, se hizo monje en Constantinopla, donde fue alumno de Tomás (Teófanes) Eleabulco Notaras en la academia patriarcal. En 1564 fue nombrado obispo de Lete y Rendina. En 1574 fue promovido a metropolitano de Naupacto y Arta, y más tarde sería exarca patriarcal de Etolia. Murió en 1577.[2]

El nombre de Estudita se debe a que fue monje del monasterio de Studion, Constantinopla.[1]

En algún momento antes de 1558, cuando aún era subdiácono (ὑποδιάκονος), Damasceno escribió su obra más célebre, el Tesoro (Θησαυρός), un compendio de 36 sermones dedicados a pasajes bíblicos. Escrito en el griego vernáculo de su época, la obra revela el amplio conocimiento de Damasceno respecto a las escrituras, la patrística, y la literatura histórica y filosófica. Desde su editio princeps en Venecia en 1568, el Tesoro se ha publicado en numerosas ediciones.[3][4]​ El texto fue traducido al turco (1731; inédito) y a varias lenguas eslavas.

Referencias[editar]

  1. a b Gharib, Georges (1996). Testi mariani del secondo millennio (en italiano). Volumen 1. Roma: Città Nuova. p. 41, 42, 592. ISBN 978-88-311-9292-7. Consultado el 8 de nero de 2018. 
  2. L. Petit, "Damascène le Studite" en Dictionnaire de Théologie Catholique IV (1924) 27-28; G. Podskalsky, "Damaskenos Studites" en Lexikon für Theologie und Kirche, 3° ed., III (1994) 1381; L.N. Manou, Δαμασκηνός ο Στουδίτης: ο βίος και το έργο του (Atenas 1999)
  3. Damascenus, Biblion quod dicitur Thesaurus: Sermonum (Venezia 1568)
  4. La más reciente: Θησαυρὸς Δαμασκηνοῦ τοῦ ὑποδιακόνου καὶ Στουδίτου τοῦ Θεσσαλονικέως (Salónica 1971, reipresa en 1983)