Centrarchiformes

De Wikipedia, la enciclopedia libre
 
Centrarchiformes

Taxonomía
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Actinopterygii
Orden: Centrarchiformes
Bleeker, 1859
Familias
(ver texto)
Sinonimia
  • Eucentrarchinae Gill, 1864[1][2]

Centrarchiformes es un orden de peces actinopterigios cuyas familias fueron tradicionalmente incluidas en un más amplio concepto de Perciformes.

Taxonomía[editar]

Descripción original

Centrarchiformes fue descrito originalmente en el año 1859 por el naturalista, médico, anatomista comparativo e ictiólogo holandés Pieter Bleeker. Su familia tipo es Centrarchidae, descrita por el mismo autor.[3]

Características[editar]

El fósil más antiguo de este clado vivió hace 55,8 millones de años, durante el Eoceno.[4]​ Sus integrantes posee una dieta omnívora, que en algunas especies pasa a ser piscívora, especialmente en la adultez. El aspecto típico es de un animal de constitución robusta y aleta dorsal continua con la adiposa. El tamaño es muy variable, desde los 2,5 cm de longitud del pez-sol enano de la costa del Golfo (Elassoma gilberti)[5]​ hasta los más de 1,8 m y 113 kg que logra alcanzar el bacalao Murray (Maccullochella peelii).[6]

Distribución y hábitat[editar]

El pez-sol enano de la costa del Golfo (Elassoma gilberti) es el centrarchiforme de menor tamaño.
El bacalao Murray (Maccullochella peelii) es el centrarchiforme de mayor tamaño.

Los centrarchiformes se distribuyen en aguas dulces de regiones templadas, tanto del hemisferio norte (América del Norte, Asia Nororiental) como del sur (Cono Sur de Sudamérica y sur de Australia). También se encuentran en aguas marinas tropicales cercanas a la costa.[7]

Centrarchiformes se encuentra anidado dentro de un clado más amplio, el que fue identificado por primera vez en el año 2013 por un equipo liderado por Masaki Miya[8]​ y que en ese mismo año un equipo liderado por Ricardo Betancur-R. le otorgó el nombre de Percomorpharia.[9]

Familias[editar]

Se ha postulado que pertenecen a este orden numerosas familias (hasta 18) las que contienen más de 250 especies.[10]

Referencias[editar]

  1. Gill, T. N. (1864). Review of Holbrook's Ichthyology of South Carolina. The American Journal of Science and Arts, Series 2, 37(10) 89-94.
  2. Van Der Laan, R., Eschmeyer, W. N., and Fricke, R. (2014). Family-group names of recent fishes. Zootaxa, 3882(1), 1-230.
  3. Bleeker, P. (1859). Enumeratio specierum piscium hucusque in Archipelago indico observatarum, adjectis habitationibus citationibusque, ubi descriptiones earum recentiores reperiuntur, nec non speciebus Musei Bleekeriani Bengalensibus, Japonicis, Capensibus Tasmanicisque. Acta Societatis scientiarum Indo–Neerlandae, 6: i–xxxvi + 1-276.
  4. Cooke, S. J. and D. P. Philipp (2009). Centrarchid fishes: diversity, biology, and conservation. Blackwell Publishing Ltd. pp. 1–38.
  5. Snelson, F. F., Krabbenhoft, T. J., and Quattro, J. M. (2009). Elassoma gilberti, a new species of pygmy sunfish (Elassomatidae) from Florida and Georgia. Florida Museum of Natural History, University of Florida.
  6. McDowall, R., ed. (1996). Freshwater Fishes of south-eastern Australia (Rev. ed.). Sydney: Reed Books. pp. 158–160. ISBN 0-7301-0462-1.
  7. Near, T. J.; M. Sandel, K. L. Kuhn, P. J. Unmack, P. C. Wainwright, and W. L. Smith (2012). Nuclear gene-inferred phylogenies resolve the relationships of the enigmatic Pygmy Sunfishes, Elassoma (Teleostei: Percomorpha). Molecular Phylogenetics and Evolution, 63(2), 388-395.
  8. Miya, Masaki; Matt Friedman, Takashi P. Satoh, Hirohiko Takeshima, Tetsuya Sado, Wataru Iwasaki, Yusuke Yamanoue, Masanori Nakatani, Kohji Mabuchi, Jun G. Inoue, Jan Yde Poulsen, Tsukasa Fukunaga, Yukuto Sato, and Mutsumi Nishida (2013). Evolutionary origin of the Scombridae (tunas and mackerels): members of a Paleogene adaptive radiation with 14 other pelagic fish families. PloS one, 8(9), e73535.
  9. Ricardo Betancur-R., Richard E. Broughton, Edward O. Wiley, Kent Carpenter, J. Andrés López, Chenhong Li, Nancy I. Holcroft, Dahiana Arcila, Millicent Sanciangco, James C Cureton II, Feifei Zhang, Thaddaeus Buser, Matthew A. Campbell, Jesus A Ballesteros, Adela Roa-Varon, Stuart Willis, W. Calvin Borden, Thaine Rowley, Paulette C. Reneau, Daniel J. Hough, Guoqing Lu, Terry Grande, Gloria Arratia, and Guillermo Ortí (2013). The Tree of Life and a new classification of bony fishes. PLoS Currents: Tree of Life 5.
  10. Gloria, Arratia; and Claudio Quezada-Romegialli (2019). The South American and Australian percichthyids and perciliids. What is new about them?. Neotrop. ichthyol. vol.17 no.1.