Ulisse Aldrovandi

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Ulisse Aldrovandi
Información personal
Nacimiento 11 de septiembre de 1522jul. Ver y modificar los datos en Wikidata
Bolonia (Estados Pontificios) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 4 de mayo de 1605 Ver y modificar los datos en Wikidata
Bolonia (Estados Pontificios) Ver y modificar los datos en Wikidata
Educación
Educado en
Alumno de Luca Ghini Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Entomólogo, naturalista, botánico, ornitólogo, zoólogo, pintor, médico, pedagogo, profesor universitario y geólogo Ver y modificar los datos en Wikidata
Área Medicina, historia natural, botánica, entomología y zoología Ver y modificar los datos en Wikidata
Años activo 1542-1605
Cargos ocupados Catedrático Ver y modificar los datos en Wikidata
Empleador Universidad de Bolonia Ver y modificar los datos en Wikidata
Abreviatura en botánica Aldrovandi Ver y modificar los datos en Wikidata
Abreviatura en zoología Aldrovandi Ver y modificar los datos en Wikidata

Ulisse Aldrovandi (Bolonia, 11 de septiembre de 1522-4 de mayo de 1605) fue un científico y naturalista italiano. Es usualmente referido, especialmente en citas antiguas, como Aldrovandus, y en italiano también es Aldroandi.[1]

Biografía[editar]

Hijo del conde Teseo Aldrovandi, secretario del Senado de Bolonia. En el año 1529 quedó huérfano. En 1538 peregrina a Roma y Santiago de Compostela. En 1539 comienza estudios de humanidades y leyes en las universidades de Bolonia y Padua.

En 1549 fue acusado de herejía por sus relaciones con el anabaptista Camillo Renato y encarcelado en Roma durante 18 meses, durante ese tiempo se interesó por la botánica, la zoología y la geología.

En 1551, volvió a Bolonia. Durante este tiempo organizó numerosas expediciones para recoger plantas para su herbario. En 1554, comenzó a enseñar lógica y filosofía en la Universidad de Bolonia, y, en 1561, se convirtió en el primer profesor de historia natural. Por petición suya y bajo su dirección, se creó el Jardín Botánico de Bolonia en 1568.

En 1575, fue suspendido de sus actividades públicas durante cinco años debido a una disputa con los farmacéuticos y doctores de Bolonia sobre la composición de un medicamento popular.

En 1577, solicitó la ayuda del papa Gregorio XIII, cuñado de su madre, para obtener de las autoridades de Bolonia la restitución de sus cargos y una ayuda financiera para editar sus obras. Durante su vida, formó amplias colecciones de botánica y de zoología, que después de su muerte se protegieron en el Museo de la universidad.

Epónimos[editar]

Geografía
Género

Obra[editar]

Monstrorum Historia.
De piscibus, 1661
Publicadas durante su vida
  • Delle statue antiche, che per tutta Roma in diversi luoghi, & case si veeggono, een Le Antichità della Città di Roma, Venecia, 1556.
  • Ornithologiae, hoc est de vibus historia libri XII 1599 en línea, de la edición 1637
  • Ornithologiae tomus alter 1600 en línea
  • De animalibus insectis libri septem, cum singulorum iconibus ad vivum expressis 1602 versión de la edición 1637
  • Ornithologiae tomus tertius, ac postremus 1603 versión de la edición 1637
  • Historia serpenta et draconi
  • Antidotarii Bononiensis, siue de vsitata ratione componendorum, miscendorumque medicamentorum, epitome (1574) versión digital
  • De animalibus insectis libri septem, cum singulorum iconibus ad viuum expressis. Autore Vlysse Aldrouando in almo Gymnasio Bonon: ... Cum indice copiosissimo (1602) versión digital
  • De piscibus libri 5. et De cetis lib. vnus. Ioannes Cornelius Vteruerius ... collegit. Hieronymus Tamburinus in lucem edidit ... Cum indice copiosissimo (1608) versión digital
  • De reliquis animalibus exanguibus libri quatuor, post mortem eius editi: nempe de mollibus, crustaceis, testaceis, et zoophytis (1606) Vers. Digital
  • Dendrologiae naturalis scilicet arborum historiae libri duo sylua glandaria, acinosumq. pomarium vbi eruditiones omnium generum vna cum botanicis doctrinis ingenia quaecunque non parum iuuant, et oblectant. Ouidius Montalbanus (1668) Vers. Digital
  • Monstrorum historia cum Paralipomenis historiae omnium animalium. Bartholomaeus Ambrosinus ... labore, et studio volumen composuit. Marcus Antonius Bernia in lucem edidit. Proprijs sumptibus ... cum indice copiosissimo (1658) Vers. Digital
  • Musaeum metallicum in libros 4 distributum Bartholomaeus Ambrosinus ... labore, et studio composuit cum indice copiosissimo. (1648) Vers. Digital
  • Ornithologiae hoc est De auibus historiae libri 12. ... Cum indice septendecim linguarum copiosissimo (1599) Vers. Digital
  • Ornithologiae tomus alter...cum indice copiosissimo variarum linguarum (1600) Vers. Digital
  • Ornithologiae tomus tertius, ac postremus. Ad eminentissimum principem Alexandrum Perettum ... Cum indice copiosissimo variarum linguarum (1603) Vers. Digital
  • Quadrupedum omnium bisulcorum historia. Ioannes Cornelius Vteruerius Belga colligere incaepit. Thomas Dempsterus Baro a Muresk Scotus i.c. perfecte absoluit. Hieronymus Tamburinus in lucem edidit ... Cum indice copiosissimo (1621) Vers. Digital

Bibliografía utilizada[editar]

  • G. Fantuzzi, Memorie della vita di Ulisse Aldrovandi, Boloña 1774.
  • O. Mattirolo, L'opera botanica di Ulisse Aldrovandi, Boloña 1897.
  • Catalogo dei manoscritti di Ulisse Aldrovandi, a cura di L. Frati, Boloña 1897.
  • M. Gortani, Reliquie geologiche aldrovandine, Imola 1907.
  • G. Olmi, Ulisse Aldrovandi: scienza e natura nel secondo Cinquecento, Trento 1976.
  • S. Tugnoli Pattaro, La formazione scientifica e il Discorso naturale di Ulisse Aldrovandi, Trento 1977.
  • Mostri, draghi e serpenti nelle silografie di Ulisse Aldrovandi e dei suoi contemporanei, a cura di E. Caprotti, Milán 1980.
  • A. Aldrovandi, Ulisse Aldrovandi bibliologo, Boloña 1981.
  • Ulisse Aldrovandi e la Toscana: carteggio e testimonianze documentarie, a cura di A. Tosi, Florencia 1989.
  • E. Baldini e M. C. Tagliaferri, Matrici inedite dell'iconografia dendrologica di Ulisse Aldrovandi, Boloña 1990.
  • L. Masini Bedocchi, Omaggio a Ulisse Aldrovandi, San Lazzaro di Savena 1992.
  • C. Scappini e M. P. Torricelli, Lo studio Aldrovandi in Palazzo Pubblico. 1617-1742, Boloña 1993.
  • Hortus pictus: dalla raccolta di Ulisse Aldrovandi, a cura di E. Crea, Roma 1993.
  • G. Olmi e L. Tongiorgi Tomasi, De piscibus: la bottega artistica di Ulisse Aldrovandi e l'immagine naturalistica, Roma 1993.
  • L'erbario dipinto di Ulisse Adrovandi: un capolavoro del Rinascimento, a cura di A. Maiorino, Vernasca 1995.
  • A. Biancastella, L' Erbario di Ulisse Aldrovandi. Natura, arte e scienza in un tesoro del Rinascimento, Milán 2003.

Referencias[editar]

  1. Como se ve en el título de su Le antichita de la citta di Roma brevissimamente raccolte, 1556.
  2. Genera Plantarum ed. 5 1754 (APNI)
  3. Bonon. Sc. & Art. Inst. Comm. ii. III. 404. t. 12 (1747); Linn. Diss. Chen.39 1751 (IK)

Enlaces externos[editar]