Publio Pactumeyo Clemente

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Publio Pactumeyo Clemente
Información personal
Nombre en latín Publius Pactumeius Clemens Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento mileniojuliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Hispania (Antigua Roma) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 138 Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Jurista Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados Cónsul romano Ver y modificar los datos en Wikidata

Publio Pactumeyo Clemente (en latín: Publius Pactumeius Clemens) fue un jurisconsulto y senador romano que vivió entre finales del siglo I y mediados del siglo II y desarrolló su cursus honorum bajo los reinados de Trajano, Adriano, y Antonino Pío. Fue cónsul sufecto en el año 138 junto con Marco Vindio Vero.[1]

Orígenes familiares[editar]

Los orígenes de la familia de Clemente estaban en Cirta, ubicada en la provincia de Numidia (actual Argelia). Olli Salomies, proporciona el nombre completo y la filiación de Clemente: "P. Pactumeius Pf Quir. Clemens"; esto indica que el praenomen de su padre también era Publio.[2]​ Su abuelo paterno fue Quinto Aurelio Pactumeyo Frontón, cónsul sufecto en el año 80.[3]

Carrera política[editar]

Su cursus honorum hasta su consulado se ha conservado en una inscripción encontrada en Cirta.[4]​ Clemente inició su carrera pública como miembro de los decemviri stlitibus judicandis, uno de los cuatro cargos que componen el vigintivirato; esta junta de diez personas tenía la tarea de mantener las carreteras de la ciudad de Roma. Su siguiente cargo documentado fue el de cuestor. Esta inscripción luego registra que Clemente fue legatus de su suegro Tito Prifernio Peto Roscio Gémino cónsul sufecto en el año 125, durante el gobierno de este último de la provincia senatorial de Acaya; y después de que suegro ejerció su consulado, fue su legatus por segunda vez, esta vez cuando Gémino fue gobernador de África.

Luego, Clemente regresó a Roma, donde ocupó el cargo republicano de tribuno de la plebe; después de esto fue asignado como curator de las ciudades griegas de Atenas, Tespis, y Platea; luego, en una fecha posterior, también se le asigno la ciudad de Tesalia. Las finanzas de muchas ciudades griegas, durante este período habían caído en desorden, y los emperadores Trajano y Adriano se vieron obligados a nombrar magistrados especiales para reorganizarlas.[5]​ Una vez más en Roma, fue pretor urbano alrededor del año 127. Estas responsabilidades y cargos habían acumulado para Clemente un alto grado de prestigio y prominencia entre los "senadores de origen africano en Roma". Edward Champlin infiere que otros miembros de este grupo incluyeron a Quinto Lolio Úrbico, cónsul en el año 133 y gobernador de Britania; Gayo Arrio Antonino, cónsul alrededor del año 175; y el retórico Marco Cornelio Frontón, tutór de los futuros emperadores Marco Aurelio y Lucio Vero, y cónsul sufecto en el año 142.[6]

Después de esto, Adriano lo nombró comisionado ad rationes civitatium putandas en Siria.[7]​ A esto le siguió un nombramiento similar para la provincia imperial de Cilicia, convirtiéndose luego en gobernador de esa misma provincia; Werner Eck fecha el período de esta gobernación desde alrededor del año 136 hasta alrededor del año 139.[8]​ Mientras era gobernador, Clemente fue nombrado cónsul sufecto en el año 138.[9]

No se tiene más información sobre la vida de Clemente después de su consulado.

Notas[editar]

  1. Werner Eck, "Die Fasti consulares der Regungszeit des Antoninus Pius, eine Bestandsaufnahme seit Géza Alföldys Konsulat und Senatorenstand" in Studia epigraphica in memoriam Géza Alföldy, hg. W. Eck, B. Feher, and P. Kovács (Bonn, 2013), p. 72.
  2. Olli Salomies, Adoptive and polyonymous nomenclature in the Roman Empire, (Helsinski: Societas Scientiarum Fenica, 1992), p. 27
  3. Mireille Corbier, L'aerarium saturni et l'aerarium militare. Administration et prosopographie sénatoriale, Publications de l'École française de Rome, 24 (Rome: École Française de Rome, 1974), p. 372.
  4. CIL VIII, 7059.
  5. Pliny the Younger, Epistulae, Book X.
  6. Edward Champlin, Fronto and Antonine Rome (Cambridge: Harvard University, 1980), pp. 13-15.
  7. Champlin, Fronto and Antonine Rome, p. 14.
  8. Werner Eck, "Jahres- und Provinzialfasten der senatorischen Statthalter von 69/70 bis 138/139", Chiron, 13 (1983), pp. 179-184.
  9. Así lo indican los diplomas militares:
    • CIL XVI 84, Tooth-Vasony (Hungría): [Imp(erator) Caesar di]vi Traiani Parthici f(ilius) divi / [Nervae nepos] Traianus Hadrianus Aug(ustus) / [pontif(ex) max(imus) tri]b(unicia) pot(estate) XXII imp(erator) II co(n)s(ul) III p(ater) p(atriae) / [eq(uitibus) et ped(itibus) qui mil(itaverunt)] in al(is) IV et coh(ortibus) V q(uae) app(ellantur) / [I Ulpia cont(ariorum) et I T]hr(acum) Vict(rix) et I Cann(anefatium) et I His(panorum) / [Arav(acorum) et I ---]r et I Thr(acum) c(ivium) R(omanorum) et I Ulp(ia) Pan(noniorum) / [et IV vol(untariorum) c(ivium)] R(omanorum) et XVIII vol(untariorum) c(ivium) R(omanorum) et sunt / [in Pann(onia) supe]r(iore) sub Haterio Nepot(e) / [XXV plur(ibusve) stip(endiis) em]er(itis) dim(issis) hon(esta) mis(sione) quor(um) / [nom(ina) subscr(ipta) sunt] ips(is) lib(erisque) civi(tatem) ded(it) et / [con(ubium) cu(m) uxor(ibus) quas nunc habent] cu(m) i(i)s civ(itas) dat(ur) aut / [si q(ui) caelib(es) sunt cum i(i)s quas po]st(ea) dux(erint) dumtax(at) / [singuli singulas // [Imp(erator) Caesar divi Traiani Parthici f(ilius) divi Nervae nepos Traianus Hadrianus Aug(ustus) pontif(ex) max(imus) trib(unicia) pot(estate) XXII imp(erator) II co(n)s(ul) III p(ater) p(atriae) eq(uitibus) et ped(itibus) qui mil(itaverunt) in al(is) IV et coh(ortibus) V q(uae) app(ellantur) I Ulpia cont(ariorum) et I Thr(acum) Vict(rix) et I Cann(anefatium) et I His(panorum) Arav(acorum) et I ---- et I Thr(acum) c(ivium) R(omanorum) et I Ulp(ia) Pan(noniorum) et IV vol(untariorum) c(ivium) R(omanorum) et XVIII vol(untariorum) c(ivium) R(omanorum) et sunt in Pann(onia) super(iore) sub Haterio Nepot(e) XXV plur(ibusve) stip(endiis) eme]/r(itis) dim(issis) [hon(esta) mis(sione) quor(um)] / nomin(a) subs[cr(ipta) sunt ips(is) lib(eris) post]/erisq(ue) eoru(m) civitat(em) ded(it) e[t con(ubium) cum] / uxorib(us) quas nunc habent c[u(m) i(i)s ci]/v(itas) datur aut si q(ui) caelib(es) su[nt cum] / i(i)s quas postea duxer(int) dumtax(at) [sing]/uli singulas a(nte) d(iem) XVI K(alendas) Iul(ias) / M(arco) Vindio Vero C(aio) Pactumeio Clemente co(n)s(ulibus) / coh(ortis) I Thracum cui prae(e)st / L(ucius) Numisius Priscus Bovian(o) / ex equite / Sex(to) Iulio Primi f(ilio) Primo Trevir(o) / et Secundo f(ilio) eius / descript(um) et recogn(itum) ex tabula aerea quae / fixa est Romae in muro post templ(um) / divi Aug(usti) ad Minerva(m)
    • AE 1991, 1538 = AE 2003, 1726 = AE 2005, 1535 = AE 2007, 1484 = RMD III, 161, Cebel Ires Dagi (Turquía): Imp(erator) Caesar divi Tra[iani Parthici f(ilius) divi] / Nervae nepos Tra[ianus Hadrianus Aug(ustus)] / pont(ifex) max(imus) trib(unicia) pot(estate) [XXII imp(erator) II co(n)s(ul) III p(ater) p(atriae)] / pedit(ibus) et equit(ibus) qui [milit(averunt) in coh(orte) I] / Musulam(iorum)] / quae est Lyciae [et Pamphyl(iae) sub Curi]/one Navo tri[b(uno) Gresio] Firmo XX[V] pl(uribus)ve / stip(endiis) emer(itis) dim[iss(is) h]on(esta) miss(ione) quor(um) nom(ina) / subscrip(ta) sunt [ip]s(is) liber(is) post(eris)q(ue) eoru(m) / civit(atem) ded(it) et con(u)b(ium) cum uxor(ibus) q(uas) / n(unc) habe(nt) / cum iis civ(itas) dat(ur) aut si q(ui) cael(ibes) sunt cum / iis q(uas) post(ea) dux(erint) dumtax(at) sin(guli) sing(ulas) [ // Imp(erator) Caesar divi Traiani Parthici (!) divi / Nervae nepos Traianus Hadrianus Aug(ustus) / pont(ifex) max(imus) trib(unicia) pot(estate) XXII / imp(erator) II co(n)s(ul) III p(ater) p(atriae) / peditibus et equitib(us) qui militaver(unt) in / coh(orte) I Musulamior(um) quae est Lyciae et Pam/phyliae sub Curione Navo tribuno / Gresio Firmo quinis et vicenis plu/ribusve stipendi(i)s emeritis dimis/sis honesta missione quorum no/mina subscript[a] sunt ipsis liberis / posterisq(ue) eor[um ci]vitatem dedit et / conubi[um cum uxori]bus quas nunc / [habent cum iis civ]itas datur aut si / [qui caelibes su]nt cum iis quas postea / [duxerint dum]taxat singuli singu/[las --- M(arco)] Vindio Vero / [P(ublio) Pactumei]o Clemente co(n)s(ulibus) / [ex] pedite / [---]e f(ilio) Galbae Cyrrho / [---]pitis fil(iae) uxori Pamph/[ylae et --- f(ilio) eiu]s et Valenti f(ilio) eius / [descript(um) et recog]nit(um) ex tabula aerea / [quae fixa est R]omae in muro post / [templum divi A]ug(usti) ad Minervam

Bibliografía[editar]

  • Mireille Corbier, "L'aerarium saturni et l'aerarium militare. Administration et prosopographie sénatoriale", Publications de l'École française de Rome, 24 (Rome: École Française de Rome, 1974).
  • Edward Champlin, "Fronto and Antonine Rome", (Cambridge: Harvard University, 1980).
  • Werner Eck, "Jahres- und Provinzialfasten der senatorischen Statthalter von 69/70 bis 138/139", Chiron, 13 (1983).
  • Werner Eck, "Die Fasti consulares der Regungszeit des Antoninus Pius, eine Bestandsaufnahme seit Géza Alföldys Konsulat und Senatorenstand" in Studia epigraphica in memoriam Géza Alföldy, hg. W. Eck, B. Feher, and P. Kovács (Bonn, 2013).
  • Olli Salomies, "Adoptive and polyonymous nomenclature in the Roman Empire", (Helsinski: Societas Scientiarum Fenica, 1992).

Enlaces externos[editar]


Predecesor:
Kano Junio Níger y
Gayo Pomponio Camerino
Cónsul suffectus del Imperio Romano junto con
Marco Vindio Vero

138
Sucesor:
Publio Casio Secundo y
Publio Delfio Peregrino Marco Nonio Muciano