Manio Emilio Lépido (cónsul 11)

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Manio Emilio Lépido
Información personal
Nacimiento Siglo I a. C.juliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento Siglo Ijuliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padres Quinto Emilio Lépido Ver y modificar los datos en Wikidata
Cornelia Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político y militar Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados

Manio Emilio Lépido (en latín, Manius Aemilius Lepidus) fue un senador romano de comienzos del siglo I, que desarrolló su carrera política bajo los imperio de Augusto y Tiberio.

Orígenes familiares y carrera[editar]

Miembro de la gens Aemilia, una de las familias patricias más importantes de la República Romana, era nieto del triunviro Marco Emilio Lépido.

Carrera política[editar]

Su primer cargo conocido fue el de consul ordinarius en 11, bajo Augusto.[1]

En 20, ya bajo Tiberio, fracasó en la defensa de hermana Lépida, casada con el cónsul suffecto de 21 Mamerco Emilio Escauro, por adulterio durante su matrimonio anterior con Publio Sulpicio Quirino, consul ordinarius en 12 a. C. y por haber consultado adivinos sobre la domus Caesaris,[2]​ resultando condenada al destierro.[3]

Su carrera culminó en 21-22 como procónsul de la provincia romana de Asia,[4]​ tras superar el intento de Sexto Pompeyo.[5]

Además, era miembro del colegio de los Augures.[6]

Referencias[editar]

  1. Así lo indican las inscripciones:
    • CIL IX 1456 = EE VIII 90 = AE 1995, 361, Macchia (Italia): T(ito) Statilio Tauro / M(anio) Aemilio Lepido co(n)s(ulibus) / Tricunda Ti(beri) Claudi Neronis ser(vus) vilic(us) / ma< g = C >ist(er) Bellonae lucerna(m) cum / su< i = E >s ornament(is) libens animo donum / dat Idib(us) Iun(iis) in Licures Baebianos
    • CIL X 6639 = InscrIt. 13-1, 26, Anzio (Italia): ----] / [Q(uintus) Sulpicius C]amerinus C(aius) Poppaeus / [suf(fecti) Q(uintus) Popp]aeus Secund(us) M(arcus) Papius Mutil(us) / [P(ublius) Corne]lius Dolabell(a) C(aius) Silanus / [suf(fecti) Ser(vius) Lentulus Q(uintus) Iunius Blaesus / T(itus) Statilius Taurus < M = M >(anius) Aemilius Lepid(us) / Germanicus Caesar C(aius) Fonteius / suf(fectus) C(aius) Visellius Varro / L(ucius) Munatius Plancus C(aius) Silius / A(ulus) Caecina Largus / Sex(tus) Appuleius Sex(tus) Pompeius / Drusus Caesar C(aius) Norbanus Flaccus / suf(fectus) M(arcus) Silanus / Sisenna Statilius Taurus L(ucius) Scribonius // Libo / suf(fecti) C(aius) Vibius C(aius) Pomp< on = E >ius Graecin< us = A > / C(aius) Caelius L(ucius) Pomponius Flaccus / suf(fecti) C(aius) Vibius Marsus L(ucius) Voluseius Procul(us) / Ti(berius) Caesar August(us) III Germanicus Caesar II / [suf(fecti) K(alendis)] Feb(ruariis) L(ucius) Seius Tubero III K(alendas) Maias / [M(arcus) Livineiu]s Regulus K(alendis) August(is) / [C(aius) Rubellius Blandus M(arcus) Vipsta]nus Gall(us) / [-----
    • CIL XII 4333 = AE 1964, 187 = AE 1980, 609 = AE 2007, 145 Narbona (Francia): T(ito) Statilio Taur[o] / L(ucio) Cassio Longino / co(n)s(ulibus) X K(alendas) Octobr(es) / numini Augusti votum / susceptum a plebe Narbo/nensium in perpetuom / quod bonum faustum felixque sit Imp(eratori) Caesari / divi f(ilio) Augusto p(atri) p(atriae) pontifici maximo trib(unicia) potest(ate) / XXXIIII coniugi liberis gentique eius senatui / populoque Romano et colonis incolisque / c(oloniae) I(uliae) P(aternae) N(arbonensis) M(artii) qui se numini eius in perpetuum / colendo obligaverunt plebs Narbonen/sium aram Narbone in foro posuit ad / quam quot annis VIIII K(alendas) Octobr(es) qua die / eum saeculi felicitas orbi terrarum / rectorem edidit tres equites Romani / a plebe et tres libertini hostias singu/las inmolent et colonis et incolis ad supplicandum numini eius thus et vinum / de suo ea die praestent et VIII K(alendas) Octobr(es) / thus et vinum prae/stent K(alendis) quoque Ianuar(iis) thus et vinum / colonis et incolis praestent VII quoq(ue) / Idus Ianuar(ias) qua die primum imperium / orbis terrarum auspicatus est thure / vino supplicent et hostias singul(as) in/molent et colonis incolisque thus vi/num ea die praestent et pridie K(alendas) Iunias quod ea die T(ito) Statilio / Tauro M(anio) Aemilio Lepido co(n)s(ulibus) iudicia / plebis decurionibus coniunxit hostias / singul(as) inmolent et thus et vinum ad / supplicandum numini eius colonis et / incolis praestent exque iis tribus equitibus Roman[is tribusve] / libertinis unu[s // [Pleb]s Narbone(n)sis a[ram] / numinis Augusti de[di]cavit [---] / [-------] / [----] legibus iis q(uae) i(nfra) s(criptae) s(unt) numen Caesaris Aug(usti) p(atris) p(triae) quando tibi / hodie hanc aram dabo dedicabo/que his legibus hisque regioni/bus dabo dedicabo quas hic / hodie palam dixero uti infimum / solum huiusque arae titulorum/que est si quis tergere ornare / reficere volet quod beneficii / causa fiat ius fasque esto sive / quis hostia sacrum faxit qui / magmentum nec protollat id/circo tamen probe factum esto si / quis huic arae donum dare au/gereque volet liceto eademq(ue) / lex ei dono esto quae arae est / ceterae leges huic arae titulisq(ue) / eadem sunto quae sunt arae / Dianae in Aventino hisce legi/bus hisque regionibus sicuti / dixi hanc tibi aram pro Imp(eratore) / Caesare Aug(usto) p(atre) p(atriae) pontifice maxi/mo tribunicia potestate XXXV coniuge liberis genteque eius / senatu populoque R(omano) colonis / incolisque col(oniae) Iul(iae) Patern(ae) Narb(onensis) Mart(ii) qui se numini eius in per/petuum colendo obligaverunt / doque dedicoque uti sies volens / propitium
    • CIL XIV 2302, Castel Gandolfo (Italia): C(aius) Iulius Aug(usti) liberti / libertus Eros / pistor candidarius / per annos quos inter / mortales fuit ante eum diem / qui fuit VI Idus Mai(as) vixit / annos L huius sacravit / Iulia Glaphyra colliberta / et praestitit officia / M(anio) Aemilio Lepido T(ito) Statilio Tauro co(n)s(ulibus)
    • ILAlb 78, Palase (Albania): T(ito) Statilio Tauro / M(anio) Aemi[l]io Lepido c[o(n)s(ulibus)] / VI Non(as) Maias / P(ublius) Sestius Maro / I(ovi) O(ptimo) Maxi(mo) cum / venali[b]us l(ibens) [d(edit?)]
    • AE 1987, 96 Roma (Italia): C(aius) T[---]cia inlatus est / [M(anio) Aemilio Lepi]do T(ito) Statilio Tauro co(n)s(ulibus)
  2. T-Tácito, Ann. III, 22: At Romae Lepida, cui super Aemiliorum decus L. Sulla et Cn. Pompeius proavi erant, defertur simulavisse partum ex P. Quirinio divite atque orbo. adiciebantur adulteria venena quaesitumque per Chaldaeos in domum Caesaris, defendente ream Manio Lepido fratre. Quirinius post dictum repudium ad huc infensus quamvis infami ac nocenti miserationem addiderat. haud facile quis dispexerit illa in cognitione mentem principis: adeo vertit ac miscuit irae et clementiae signa. deprecatus primo senatum ne maiestatis crimina tractarentur, mox M. Servilium e consularibus aliosque testis inlexit ad proferenda quae velut reicere voluerat. idemque servos Lepidae, cum militari custodia haberentur, transtulit ad consules neque per tormenta interrogari passus est de iis quae ad domum suam pertinerent. exemit etiam Drusum consulem designatum dicendae primo loco sententiae; quod alii civile rebantur, ne ceteris adsentiendi necessitas fieret, quidam ad saevitiam trahebant: neque enim cessurum nisi damnandi officio.
  3. Tácito, Ann. III, 23: Lepida ludorum diebus qui cognitionem intervenerant theatrum cum claris feminis ingressa, lamentatione flebili maiores suos ciens ipsumque Pompeium, cuius ea monimenta et adstantes imagines visebantur, tantum misericordiae permovit ut effusi in lacrimas saeva et detestanda Quirinio clamitarent, cuius senectae atque orbitati et obscurissimae domui destinata quondam uxor L. Caesari ac divo Augusto nurus dederetur. dein tormentis servorum patefacta sunt flagitia itumque in sententiam Rubelli Blandi a quo aqua atque igni arcebatur. huic Drusus adsensit quamquam alii mitius censuissent. mox Scauro, qui filiam ex ea genuerat, datum ne bona publicarentur. tum demum aperuit Tiberius compertum sibi etiam ex P. Quirinii servis veneno eum a Lepida petitum.
  4. CIL III 398 = CIL III 7089, Bergama (Turquía): M'(anio) Aimilio M'(ani) f(ilio) Pal(atina) Proculo praef(ecto) fabr(um) M'(ani) Lepidi aug(uris) proc[o(n)s(ulis)] // sacrum // Civitas Pergamena / h(onoris) causa
  5. Annales III, 32, 2-3: Quod initium Sex. Pompeius agitandi adversus Marcum Lepidum odii nanctus, ut socordem, inopem et maioribus suis dedecorum eoque etiam Asiae sorte depellendum incusavit, adverso senatu qui Lepidum mitem magis quam ignavum, paternas ei angustias et nobilitatem sine probro actam honori quam ignominiae habendam ducebat. igitur missus in Asiam et de Africa decretum ut Caesar legeret cui mandanda foret.
  6. Cfr. supra. CIL III 398 = CIL III 7089, Bergama (Turquía).

Bibliografía[editar]

  • Werner Eck, "Aemilius II-7)", The New Paul (DNP). Vol. I, Metzler, Stuttgart, 1996,col. 183. ISBN 3-476-01471-1
  • Paul von Rohden, "Aemilius 63)", RE, vol. I-1, Stuttgart, 1893, col. 551.


Predecesor:
Publio Cornelio Dolabela y Cayo Junio Silano
Cónsul del Imperio Romano
junto con Tito Estatilio Tauro

11
Sucesor:
Germánico I y Cayo Fonteyo Capitón
Predecesor:
Cayo Junio Silano
Procónsul de Asia
21-22
Sucesor:
Cayo Fonteyo Capitón