Oculus

E Vicipaedia
-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Oculus humanus.
Oculus bisonis (Bisonis bonasi).

Oculus (-i, m.), vel bulbus oculi, est organum visus multorum generum specierum biologicarum, saepissime specierum intellegentium, animalium, atque insectorum. Iacet in orbita, quae est spatium osseum iuxta nasum, quod canali optico cum cavo cranii communicat. Oculi retina, systematis visualis pars prima, in nervum opticum transit.

Natura oculos membranis vestit et saepit, quae sunt haec tres:

  1. externa oculi tunica, sive fibrosa, quia e cornea scleraque facta est
  2. media oculi tunica, sive vasculosa, quae continet musculum ciliarem, lentem, corpus vitreum, plexum chorioideum
  3. interna oculi tunica, seu retina[1]

Oculus etiam alia organa habet, quae quasi ancillae sunt: glandulam lacrimalem, sex musculos bulbi, et binas palpebras.

Disciplina medica quae oculorum mala et morbos velut adnexa eorum examinat tractatque ophthalmologia est.

In mythologia[recensere | fontem recensere]

In mythologia Aegyptia, Oculus Rae est res quae responsum femininum eius fungitur et vis vehemens quae eius hostes nocet, et Oculus Hori, signum tutelae, potestatis regiae et sanitatis bonae. Et in mythologia Graeca gigas Argus cuius caput centrum oculis cingebatur erat.

In litteris[recensere | fontem recensere]

Sauron, persona mala in Legendario Tolkieniano, turrim habet quo eius oculus, Oculus Sauronis, homines videre potest cum Unum Anulum gerat.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. T. Axenfeld et H. Pau, Lehrbuch und Atlas der Augenheilkunde (Stutgardiae: Fischer Verlag, 1920).

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Ali, Mohamed Ather, et M. A. Klyne. 1985. Vision in Vertebrates. Novi Eboraci: Plenum Press. ISBN 0-306-42065-1.
  • Yong, Ed. 2016. "Inside the Eye: Nature's Most Exquisite Creation." National Geographic, 14 Ianuarii 2016. Textus interretialis.